Μερικές φορές είναι ευκολότερο να μιλήσει κάποιος για το κυνήγι της ευτυχίας παρά να το πραγματοποιήσει.
Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι η ευτυχία σε μεγάλο ποσοστό καθορίζεται από γενετικούς παράγοντες, την υγεία και άλλες αιτίες που σε μεγάλο βαθμό είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι στην πραγματικότητα μπορούν να ελέγξουν την ευτυχία τους και να την αυξήσουν μέσω ορισμένων πρακτικών.
Η ψυχολόγος Sonja Lyubomirsky, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, που έλαβε μέρος στο Συνέδριο της Αμερικανικής ‘Ενωσης για την πρόοδο της επιστήμης, αναρωτιέται αν είναι δυνατόν να γίνουμε περισσότερο ευτυχισμένοι. Παρά το εύρημα ότι η ευτυχία είναι σε κάποιο βαθμό γενετικά καθορισμένη και παρά το ότι οι καταστάσεις έχουν μικρότερη επίδραση στην ευτυχία από αυτή που νομίζουμε, θεωρεί ότι μεγάλο ποσοστό ευτυχίας βρίσκεται στη δύναμή μας να την αλλάξουμε. Πέρσι ανασκόπησε 51 έρευνες, που εξέτασαν προσπάθειες για αύξηση της ευτυχίας μέσω διαφόρων ειδών θετικής σκέψης και ανακάλυψε ότι οι πρακτικές αυτές μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά την ευεξία. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Journal of Clinical Psychology.’
Ακολουθούν 5 παράγοντες που η έρευνα έχει δείξει ότι μπορούν να βελτιώσουν την ευτυχία:
Να είστε ευγνώμονες
Ζητήθηκε από ορισμένους συμμετέχοντες στην έρευνα να γράψουν γράμματα ευγνωμοσύνης σε ανθρώπους που τους βοήθησαν με κάποιο τρόπο. Η έρευνα αποκάλυψε ότι αυτοί οι άνθρωποι ανέφεραν αύξηση διάρκειας της ευτυχίας –εβδομάδες ή και μήνες-μετά την υιοθέτηση της συνήθειας. Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη είναι ότι δεν είναι αναγκαία η αποστολή του γράμματος. Ακόμα και όταν οι άνθρωποι έγραψαν γράμματα αλλά δεν τα παρέδωσαν ποτέ στον παραλήπτη εξακολουθούσαν να αναφέρουν ότι αισθάνονταν καλύτερα μετά από αυτό.
Να είστε αισιόδοξοι
Άλλη πρακτική που φαίνεται πως βοηθά είναι η αισιοδοξία. Ζητήθηκε από εθελοντές να οραματιστούν ένα ιδανικό μέλλον-για παράδειγμα η ζωή με υποστηρικτικό σύντροφο ή η ανεύρεση μιας εργασίας που ευχαριστεί-και να περιγράψουν την εικόνα σε ένα ημερολόγιο. Αφού το έκαναν για ορισμένες εβδομάδες, οι άνθρωποι αυτοί επίσης ανέφεραν αυξημένα αισθήματα ευεξίας.
Μετρήστε τα καλά που έχετε στη ζωή σας
Άνθρωποι που καταγράφουν τρία καλά πράγματα που τους συνέβησαν κάθε εβδομάδα εμφανίζουν σημαντική αύξηση της ευτυχίας τους, σύμφωνα με έρευνες. Φαίνεται πως η πράξη της εστίασης στα θετικά βοηθά τους ανθρώπους να θυμούνται τους λόγους που πρέπει να είναι ευτυχισμένοι.
Χρησιμοποιείτε τις δυνατότητές σας
Σε άλλη έρευνα ζητήθηκε από ανθρώπους να εντοπίσουν τα ισχυρότερα σημεία τους και στη συνέχεια να προσπαθήσουν να τα χρησιμοποιήσουν με νέους τρόπους. Για παράδειγμα, κάποιος που θεωρεί ότι έχει καλή αίσθηση του χιούμορ να προσπαθήσει να πει ανέκδοτα σε επαγγελματικές συσκέψεις για να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα ή να ευχαριστήσει λυπημένους φίλους. Αυτή η συνήθεια επίσης φαίνεται να αυξάνει την ευτυχία.
Κάντε καλές πράξεις
Φαίνεται πως με τη βοήθεια που δίνουμε στους άλλους βοηθάμε και τον εαυτό μας. Άνθρωποι που αφιερώνουν χρόνο ή χρήματα σε αγαθοεργίες ή που αλτρουιστικά βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη, αναφέρουν βελτίωση της ευτυχίας τους.
Πηγή: ‘Journal of Clinical Psychology’, http://www.iatronet.gr
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Είναι ελληνικό προιόν: αξίζει!
Στην Ελλάδα εισάγουμε τρεις φορές περισσότερα προϊόντα από όσα εξάγουμε, πρέπει να καταλάβουμε ότι τεράστια χρηματικά ποσά φεύγουν από την χώρα μας προς άλλες χώρες, παύουν να βρίσκονται και να κυκλοφορούν στην Ελλάδα, παύουν να τα έχουν οι Έλληνες. Να γιατί η χώρα φτωχαίνει, να γιατί ζητάει συνεχώς δανεικά, να γιατί εμείς οι ίδιοι ζούμε με δανεικά.
Όταν εισάγουμε αντί να παράγουμε, χιλιάδες Έλληνες μένουν άνεργοι, γενιές ολόκληρες χάνονται στην ανεργία και στην αντιπαραγωγικότητα.
Όταν προτιμούμε το εισαγόμενο αντί για το ελληνικό, ένα σπίτι Έλληνα κλείνει, μια δουλειά χάνεται και χάνεται στην παραγωγή. Την ίδια αυτή ώρα όλοι γινόμαστε φτωχότεροι.
Η χώρα μας παράγει μια σειρά από άριστα προϊόντα και μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα, όμως τα πάντα και παντού έχουν κατακλυστεί από εισαγόμενα προϊόντα.
Την ίδια ώρα που η δική μας παραγωγή μένει στο χωράφι, σαπίζει στο δέντρο, σκουριάζει ή καταστρέφεται στην αποθήκη, κάποιοι γεμίζουν την αγορά με εισαγόμενα προϊόντα.
Τα ίδια και καλύτερα πράγματα παράγουμε στην χώρα μας. Τα ίδια και καλύτερα πράγματα μπορούμε να παράγουμε στην χώρα μας.
Τα τελευταία χρόνια χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν τον αποκλεισμό, τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών και την εκμετάλλευση. Χιλιάδες άνθρωποι έπαυσαν να ασχολούνται με την παραγωγή γιατί κανείς δεν τους στήριξε και αρκετοί τους εκμεταλλεύονταν.
Η ύπαιθρος ερήμωσε, η επαρχία άδειασε, η Ελλάδα ψυχορραγεί και εκλιπαρεί ως επαίτης για δανεικά.
Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις, οι περισσότερες έχοντας πάρει τεράστιες επιδοτήσεις από το δημόσιο χρήμα όλων μας, έφυγαν σε ξένες χώρες αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη. Χιλιάδες Έλληνες έμειναν άνεργοι, η παραγωγή στην χώρα μειώθηκε. Δεν θεωρούμε τις επιχειρήσεις αυτές ελληνικές, τις θεωρούμε ξένες, όπως ξένες θεωρούμε όσες ελληνικές επιχειρήσεις κατασκευάζουν ή εισάγουν προϊόντα από το εξωτερικό.
Τα τελευταία χρόνια ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής, των υπηρεσιών και του εμπορίου της χώρας πέρασε στα χέρια ξένων πολυεθνικών. Τα τεράστια κέρδη τους που είναι χρήματα των Ελλήνων, φεύγουν από την χώρα και δημιουργούν νέα τεράστια ελλείμματα.
Όλα αυτά τα ελλείμματα, που είναι στην πραγματικότητα ελλείμματα παραγωγής, είναι και δικά μας ελλείμματα.
Αυτά τα ελλείμματα είναι τα χρήματα που μας λείπουν για να ζήσουμε καλύτερα, είναι η αύξηση που αρνούνται να μας δώσουν.
Τα ελλείμματα αυτά είναι η ανεργία που μαστίζει την χώρα, είναι τα σχολεία που δεν έχουμε, είναι η ανασφάλεια που νοιώθουμε, είναι τα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, προσωπικό και μηχανήματα, αυτά τα ελλείμματα είναι όσα στοιχειώδη πράγματα λείπουν από την χώρα μας.
Αυτά τα ελλείμματα παραγωγής είναι αυτά που μας κάνουν να ζούμε με δανεικά από τις τράπεζες και να εξαρτιόμαστε από αυτές.
Αυτά τα ελλείμματα είναι η υποβάθμιση της ζωής μας, είναι όσα σκεφτόμαστε πως αξίζουμε και πως πρέπει να έχουμε, αλλά δεν μπορούμε, δεν τα έχουμε, τα στερούμαστε ή φοβόμαστε να τα αποκτήσουμε.
Την ίδια ώρα οι πολιτικές ηγεσίες δεν πράττουν τίποτα για να στηρίξουν την παραγωγή στην χώρα.
Ανταγωνίζονται για την εξουσία και την εξυπηρέτηση των ολίγων που τις στηρίζουν και τις επιλέγουν. Αυτές οι ηγεσίες δεν έχουν καμία σχέση και επαφή με τον ελληνικό λαό, είναι ξεκομμένες από αυτόν και το μόνο που τον διδάσκουν είναι να τις μιμείται σε ανικανότητα, ραθυμία, ατομισμό, βόλεμα και αρπαγές από το δημόσιο, το κοινό ταμείο. Επέβαλλαν μια κουλτούρα ατομικού βολέματος εις βάρος των άλλων και κριτικής χωρίς περιεχόμενο και πρόταση.
Τις ώρες αυτές τις δύσκολες για την χώρα μας, τις ώρες αυτές τις δύσκολες για εμάς, τις ώρες που μας εμπαίζουν, μας λοιδορούν και μας εκμεταλλεύονται, τις ώρες αυτές που υποθηκεύεται ξανά με δανεικά η ζωή μας, το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας είναι ανάγκη να δράσουμε.
Εμείς οι Έλληνες πολίτες έχουμε λύσεις – ανάσες για την χώρα στα χέρια μας.
Εμείς οι Έλληνες πολίτες μπορούμε με την βούλησή μας να συγκρατήσουμε τα ελλείμματα.
Μπορούμε να κάνουμε την παραγωγή της χώρας μας να ανθίσει ξανά:
ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ & ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Είναι το “όπλο” που έχουμε στα χέρια μας, είναι το σημερινό ξύπνημα, το ξεκίνημα και η ελπίδα για το μέλλον.
Μπορούμε με την επιλογή μας να κάνουμε το τόπο μας ξανά ζωντανό, μπορούμε με την επιλογή μας να σώσουμε και να δυναμώσουμε την πατρίδα μας.
Την ώρα αυτή της εθνικής ανάγκης σας καλούμε όλους και όλες σε δράση, είναι ανάγκη εμείς να δράσουμε, είναι ανάγκη εμείς να δώσουμε τις λύσεις που σήμερα μπορούμε και αύριο θα επιβάλλουμε:
Δεν μισούμε κανένα, δεν κάνουμε επίθεση σε κανένα λαό, απλά αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να στηριχθεί η ελληνική παραγωγή, να αυξηθεί, να γίνει επαρκέστερη και καλύτερη, γιατί αυτή είναι η λύση για όλους μας.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι την αξία και την σημασία που έχει για όλους μας το να προτιμούμε και να αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα.
Πρέπει να καταλάβουμε την δύναμή μας και να την χρησιμοποιήσουμε για να προχωρήσουμε.
Πρέπει να απαιτήσουμε τα ελληνικά προϊόντα να ξαναμπούν στο ράφι του σουπερμάρκετ, στην βιτρίνα του εμπορικού, στο σπίτι μας το ίδιο.
Παράγουμε πολλά άριστα προϊόντα, πολύ καλύτερα από όσα μας σερβίρουν και μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε οι πολυεθνικές.
Μπορούμε να παράγουμε και άλλα πολλά, μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε όσα έχουμε ακόμα καλύτερα.
Δεν είμαστε αδύναμοι, δεν είμαστε ανίκανοι. Είμαστε δυνατοί και ικανοί, μπορούμε να επιβάλλουμε και να απαιτήσουμε.
Ζητάμε από όλους από εδώ και πέρα υπευθυνότητα σε πράττουμε, σε όσα παράγουμε, σε όσα εμπορευόμαστε και σε όσα προτιμούμε, επιλέγουμε και αγοράζουμε.
Εμείς ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ & ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Αξιώνουμε το ελληνικό προϊόν, γιατί με το τρόπο αυτό δίνουμε αξία, δύναμη και μέλλον στην πατρίδα μας.
Απαιτούμε να μας φέρουν το ελληνικό προϊόν, προτιμάμε τον Έλληνα, τιμάμε την πατρίδα μας και όσα αυτή παράγει.
Όπου δεν υπάρχει ελληνικό προϊόν, ζητούμε να φέρουν.
Όπου δεν φέρνουν ελληνικό προϊόν δεν ξαναπηγαίνουμε.
Στην δύσκολη αυτή ώρα της ανάγκης, στηρίζουμε το τόπο μας, στηρίζουμε την κοινωνία και την πατρίδα μας, ξεκινάμε και ζητούμε από όλους να πράξουν το ίδιο.
Πηγή: ΙΝΚΑ
Όταν εισάγουμε αντί να παράγουμε, χιλιάδες Έλληνες μένουν άνεργοι, γενιές ολόκληρες χάνονται στην ανεργία και στην αντιπαραγωγικότητα.
Όταν προτιμούμε το εισαγόμενο αντί για το ελληνικό, ένα σπίτι Έλληνα κλείνει, μια δουλειά χάνεται και χάνεται στην παραγωγή. Την ίδια αυτή ώρα όλοι γινόμαστε φτωχότεροι.
Η χώρα μας παράγει μια σειρά από άριστα προϊόντα και μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα, όμως τα πάντα και παντού έχουν κατακλυστεί από εισαγόμενα προϊόντα.
Την ίδια ώρα που η δική μας παραγωγή μένει στο χωράφι, σαπίζει στο δέντρο, σκουριάζει ή καταστρέφεται στην αποθήκη, κάποιοι γεμίζουν την αγορά με εισαγόμενα προϊόντα.
Τα ίδια και καλύτερα πράγματα παράγουμε στην χώρα μας. Τα ίδια και καλύτερα πράγματα μπορούμε να παράγουμε στην χώρα μας.
Τα τελευταία χρόνια χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν τον αποκλεισμό, τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών και την εκμετάλλευση. Χιλιάδες άνθρωποι έπαυσαν να ασχολούνται με την παραγωγή γιατί κανείς δεν τους στήριξε και αρκετοί τους εκμεταλλεύονταν.
Η ύπαιθρος ερήμωσε, η επαρχία άδειασε, η Ελλάδα ψυχορραγεί και εκλιπαρεί ως επαίτης για δανεικά.
Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις, οι περισσότερες έχοντας πάρει τεράστιες επιδοτήσεις από το δημόσιο χρήμα όλων μας, έφυγαν σε ξένες χώρες αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη. Χιλιάδες Έλληνες έμειναν άνεργοι, η παραγωγή στην χώρα μειώθηκε. Δεν θεωρούμε τις επιχειρήσεις αυτές ελληνικές, τις θεωρούμε ξένες, όπως ξένες θεωρούμε όσες ελληνικές επιχειρήσεις κατασκευάζουν ή εισάγουν προϊόντα από το εξωτερικό.
Τα τελευταία χρόνια ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής, των υπηρεσιών και του εμπορίου της χώρας πέρασε στα χέρια ξένων πολυεθνικών. Τα τεράστια κέρδη τους που είναι χρήματα των Ελλήνων, φεύγουν από την χώρα και δημιουργούν νέα τεράστια ελλείμματα.
Όλα αυτά τα ελλείμματα, που είναι στην πραγματικότητα ελλείμματα παραγωγής, είναι και δικά μας ελλείμματα.
Αυτά τα ελλείμματα είναι τα χρήματα που μας λείπουν για να ζήσουμε καλύτερα, είναι η αύξηση που αρνούνται να μας δώσουν.
Τα ελλείμματα αυτά είναι η ανεργία που μαστίζει την χώρα, είναι τα σχολεία που δεν έχουμε, είναι η ανασφάλεια που νοιώθουμε, είναι τα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, προσωπικό και μηχανήματα, αυτά τα ελλείμματα είναι όσα στοιχειώδη πράγματα λείπουν από την χώρα μας.
Αυτά τα ελλείμματα παραγωγής είναι αυτά που μας κάνουν να ζούμε με δανεικά από τις τράπεζες και να εξαρτιόμαστε από αυτές.
Αυτά τα ελλείμματα είναι η υποβάθμιση της ζωής μας, είναι όσα σκεφτόμαστε πως αξίζουμε και πως πρέπει να έχουμε, αλλά δεν μπορούμε, δεν τα έχουμε, τα στερούμαστε ή φοβόμαστε να τα αποκτήσουμε.
Την ίδια ώρα οι πολιτικές ηγεσίες δεν πράττουν τίποτα για να στηρίξουν την παραγωγή στην χώρα.
Ανταγωνίζονται για την εξουσία και την εξυπηρέτηση των ολίγων που τις στηρίζουν και τις επιλέγουν. Αυτές οι ηγεσίες δεν έχουν καμία σχέση και επαφή με τον ελληνικό λαό, είναι ξεκομμένες από αυτόν και το μόνο που τον διδάσκουν είναι να τις μιμείται σε ανικανότητα, ραθυμία, ατομισμό, βόλεμα και αρπαγές από το δημόσιο, το κοινό ταμείο. Επέβαλλαν μια κουλτούρα ατομικού βολέματος εις βάρος των άλλων και κριτικής χωρίς περιεχόμενο και πρόταση.
Τις ώρες αυτές τις δύσκολες για την χώρα μας, τις ώρες αυτές τις δύσκολες για εμάς, τις ώρες που μας εμπαίζουν, μας λοιδορούν και μας εκμεταλλεύονται, τις ώρες αυτές που υποθηκεύεται ξανά με δανεικά η ζωή μας, το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας είναι ανάγκη να δράσουμε.
Εμείς οι Έλληνες πολίτες έχουμε λύσεις – ανάσες για την χώρα στα χέρια μας.
Εμείς οι Έλληνες πολίτες μπορούμε με την βούλησή μας να συγκρατήσουμε τα ελλείμματα.
Μπορούμε να κάνουμε την παραγωγή της χώρας μας να ανθίσει ξανά:
ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ & ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Είναι το “όπλο” που έχουμε στα χέρια μας, είναι το σημερινό ξύπνημα, το ξεκίνημα και η ελπίδα για το μέλλον.
Μπορούμε με την επιλογή μας να κάνουμε το τόπο μας ξανά ζωντανό, μπορούμε με την επιλογή μας να σώσουμε και να δυναμώσουμε την πατρίδα μας.
Την ώρα αυτή της εθνικής ανάγκης σας καλούμε όλους και όλες σε δράση, είναι ανάγκη εμείς να δράσουμε, είναι ανάγκη εμείς να δώσουμε τις λύσεις που σήμερα μπορούμε και αύριο θα επιβάλλουμε:
Δεν μισούμε κανένα, δεν κάνουμε επίθεση σε κανένα λαό, απλά αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να στηριχθεί η ελληνική παραγωγή, να αυξηθεί, να γίνει επαρκέστερη και καλύτερη, γιατί αυτή είναι η λύση για όλους μας.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι την αξία και την σημασία που έχει για όλους μας το να προτιμούμε και να αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα.
Πρέπει να καταλάβουμε την δύναμή μας και να την χρησιμοποιήσουμε για να προχωρήσουμε.
Πρέπει να απαιτήσουμε τα ελληνικά προϊόντα να ξαναμπούν στο ράφι του σουπερμάρκετ, στην βιτρίνα του εμπορικού, στο σπίτι μας το ίδιο.
Παράγουμε πολλά άριστα προϊόντα, πολύ καλύτερα από όσα μας σερβίρουν και μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε οι πολυεθνικές.
Μπορούμε να παράγουμε και άλλα πολλά, μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε όσα έχουμε ακόμα καλύτερα.
Δεν είμαστε αδύναμοι, δεν είμαστε ανίκανοι. Είμαστε δυνατοί και ικανοί, μπορούμε να επιβάλλουμε και να απαιτήσουμε.
Ζητάμε από όλους από εδώ και πέρα υπευθυνότητα σε πράττουμε, σε όσα παράγουμε, σε όσα εμπορευόμαστε και σε όσα προτιμούμε, επιλέγουμε και αγοράζουμε.
Εμείς ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ & ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Αξιώνουμε το ελληνικό προϊόν, γιατί με το τρόπο αυτό δίνουμε αξία, δύναμη και μέλλον στην πατρίδα μας.
Απαιτούμε να μας φέρουν το ελληνικό προϊόν, προτιμάμε τον Έλληνα, τιμάμε την πατρίδα μας και όσα αυτή παράγει.
Όπου δεν υπάρχει ελληνικό προϊόν, ζητούμε να φέρουν.
Όπου δεν φέρνουν ελληνικό προϊόν δεν ξαναπηγαίνουμε.
Στην δύσκολη αυτή ώρα της ανάγκης, στηρίζουμε το τόπο μας, στηρίζουμε την κοινωνία και την πατρίδα μας, ξεκινάμε και ζητούμε από όλους να πράξουν το ίδιο.
Πηγή: ΙΝΚΑ
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010
"Η Νόσος της Πόλεως"
Δεν υπάρχει καλύτερη χρόνο-τοπική συγκυρία, από την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, για να αποδειχθεί πόσο ισχυρός παραμένει ο μύθος περί της Νόσου της Πόλεως, που διηγείται ο Πρωταγόρας στον ομώνυμο πλατωνικό διάλογο.
Διδακτικότατο το φιλοσοφικό παραμύθι, σας το θυμίζω: Όταν οι θεοί ολοκλήρωσαν τα καλούπια των δημιουργημάτων τους και ήρθε η ώρα να τα βγάλουν στο φως, διέταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να μοιράσουν στο καθένα απ΄ αυτά τις κατάλληλες ιδιότητες, τα απαραίτητα όπλα για την επιβίωσή τους. Ο Επιμηθέας παρακάλεσε τον Προμηθέα να τον αφήσει να κάνει αυτός την κατανομή και αφού τελειώσει την μοιρασιά να έλθει εκείνος να διορθώσει τυχόν λάθη. Ετσι έγινε και το κάθε πλάσμα απέκτησε τη δική του χαρακτηριστική σωτήρια ιδιότητα: Άλλο την ταχύτητα, άλλο το μέγεθος, άλλο τη δύναμη, άλλο την ευελιξία, άλλο φτερά, άλλο πυκνό τρίχωμα, άλλο σκληρό δέρμα κ.ο.κ.
Όμως ο Επιμηθέας ξεχάστηκε και διέθεσε όλες τις ευεργετικές ιδιότητες και όλα τα όπλα στα υπόλοιπα ζώα, χωρίς να κρατήσει κάτι για τον άνθρωπο. Τότε ο Προμηθέας σοφίστηκε την κλοπή από τον Ηφαιστο και την Αθηνά της έντεχνης σοφίας με τη μορφή της φωτιάς, την οποία και δώρισε στον άνθρωπο, καθιστώντας τον βεβαίως το παντοδύναμο δημιούργημα μεταξύ των υπολοίπων πλασμάτων.
Σε λίγο όμως ο Δίας διαπίστωσε ότι καμιά προμηθεϊκή ευεργεσία, καμιά έντεχνη σοφία δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων στην πόλη χωρίς δύο στοιχεία, που εκείνος με τη σειρά του θα κληροδοτούσε στο ανθρώπινο γένος. Ποιά ήταν αυτά; Η Αιδώς και η Δίκη.
Η Αιδώς, μητέρα του αυτοσεβασμού: "Παρθένος Αιδούς Δίκη λέγεται", αναφέρει ο Πλάτων. Και η Δικαιοσύνη, η νομική συνέπεια της ντροπής.
Χωρίς την ντροπή μπροστά στο εαυτό μας και τον άλλο, τον πλησίον, η αιδώς και η δίκη είναι λειτουργίες αναπόδοτες. Το βρίσκουμε και στον Θουκιδίδη: "Η Αιδώς σωφροσύνης πλείστον μετέχει, αισχύνης δε ευψυχία".
Σύμφωνα λοιπόν με τη διήγηση του Πρωταγόρα, ο Δίας έστειλε τον Ερμή, αυτή τη φορά, να προσφέρει στους κατοίκους των πόλεων τα δυο αυτά στοιχεία, απαραίτητα για τη συνύπαρξη, την ευταξία και την ευτυχία τους. Είχε βεβαίως προηγηθεί η πλατωνική διαπίστωση ότι "η πόλις γεννιέται για να μπορέσουν να ζήσουν οι άνθρωποι, αλλά συνεχίζει να υπάρχει για να ζήσουν καλά".
Μάλιστα σε ερώτηση του Ερμή για το πώς θα έπρεπε να μοιράσει τις δυο αυτές αρετές και αν θα έπρεπε να τις διασπείρει επιλεκτικά, όπως π.χ. τις τέχνες και άλλα χαρίσματα, δηλαδή μόνο σε κάποιους προικισμένους, ανάμεσα σε πολλούς συνανθρώπους τους, ο Δίας ήταν κατηγορηματικός: "Να την μοιράσεις σε όλους αδιακρίτως". Και όχι μόνο αυτό. Συνεχίζοντας επιτάσσει τον Ερμή: "Να θεσπίσεις νόμο εκ μέρους μου για όποιον δεν μετέχει στην αιδώ και τη δικαιοσύνη να φονεύεται ως αρρώστια της πόλης". "Και νόμον γε θες παρ΄ εμού τον μη δυνάμενον αιδούς και δίκης μετέχειν κτείνειν ως νόσον της πόλεως".
Ο θεϊκός νόμος για τη "νόσον της πόλεως" που προβλέπει την εσχάτη των ποινών αναφέρεται στο αναιδές, στο αναίσχυντο, το άδικο και το ιταμό άτομο. Που σε δυσαρμονία, συνιστά ακριβώς τη νόσο της πόλεως. Μια νόσος που αν γενικευθεί γίνεται επιδημία και ο κίνδυνος του εξολοθρεμού αναπότρεπτος. Πιστεύω ότι οι σκοτεινές μέρες που ζούμε, τρεχόντως, είναι τα αποτελέσματα της νόσου, που έχει προσβάλει τη δική μας "πόλη" κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Και αυτό το "κτείνειν ως νόσον της πόλεως" που συνεχώς ακούμε, είναι το αίσθημα δικαίου ( των όποιων αθώων), που ως ορμέμφυτο ζητά τη δικαίωση του. Πόσο σημερινός ακούγεται, εν προκειμένω, ο λόγος του Θουκυδίδη: "Τον λαό δεν τον ενοχλεί το επιβεβλημένο, αλλά το άδικο".
Από την άλλη, δεν συμφωνώ με αυτούς που εναποθέτουν την μόνη ελπίδα τους για κάθαρση της πολιτικής ζωής της χώρας στους δικαστές και τους εισαγγελείς. Η πικρή αλήθεια είναι ότι όταν σε μια κοινωνία μόνη ελπίδα για ευνομία είναι οι δικαστές, τότε στην κοινωνία αυτή πολλά έχουν ξεφύγει εντελώς από τη θέση τους. Στη νομιμότητα πρέπει να επανέλθει όχι μόνο η πολιτική αλλά όλη η κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ζωή, δηλαδή ολόκληρη η χώρα.
Οι δικαστικοί θεσμοί όποτε έδρασαν μεταρρυθμιστικά σε μεγάλης κλίμακας πεδία της κρατικής δράσης και της κοινωνικής ζωής, ενθαρρύνθηκαν από έντιμους πολιτικούς, περιβλήθηκαν από υγιείς κοινωνικές δυνάμεις, υποστηρίχθηκαν από σθεναρούς κρατικούς θεσμούς. Τι απ΄ αυτά ισχύει ή υπάρχει σήμερα στη χώρα μας; Τίποτα.
Δυστυχώς, τα νομοσχέδια επικυρώνουν τις επιθυμίες των πολιτών. Δεν τις διαμορφώνουν. Το κράτος θα μπορούσε να κάνει πολλά αν του το ζητούσαν οι πολίτες. Αλλά οι σημερινοί πολίτες είναι μακριά από το να ζητούν πράγματα δημοσίου οφέλους. Βολεύονται από τη μεγάλη διαφθορά (επι)ζώντας με τη μικρή ατομική τους συμμετοχή σ΄αυτήν.
Τι λείπει λοιπόν; Μα, η Αιδώς και η Δίκη. Η Ντροπή και η Δικαιοσύνη του μύθου που διηγηθήκαμε. Υπάρχει ο πολιτισμός και η ηθική της ντροπής και υπάρχει και ο πολιτισμός και ηθική της ενοχής και της ευθύνης. Στην πρώτη περίπτωση εκείνο που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η άποψη των άλλων για το άτομό μας και η συμμόρφωση μας μ΄ αυτήν, που δεν είναι άλλο από μια νόθα ντροπή. Στη δεύτερη περίπτωση, το αντίθετο, κριτήριο των πράξεών μας δεν είναι η γνώμη των άλλων αλλά οι βαθύτερες προσωπικές πεποιθήσεις μας. Δηλαδή η πραγματική ντροπή.
Ανέκαθεν, ίσως, η Ελληνική κοινωνία συμμεριζόταν τον πολιτισμό και την ηθική της ντροπής, σύμφωνα με τα παραπάνω μάλλον, παρά τον πολιτισμό και την ηθική της ενοχής και της ευθύνης. Για εμάς τους Ελληνες μετράει περισσότερο τι λέει ο γείτονάς μας, παρά η συνείδησή μας. Να ευθύνεται, άραγε, γι΄ αυτό η αιώνια παιδικότητά μας, με την αντίστοιχη αντίληψη ότι όλα επιτρέπονται, φτάνει να μη μας πιάσουν;
Του Γιώργου Ι. Κωστούλα http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1007421
Διδακτικότατο το φιλοσοφικό παραμύθι, σας το θυμίζω: Όταν οι θεοί ολοκλήρωσαν τα καλούπια των δημιουργημάτων τους και ήρθε η ώρα να τα βγάλουν στο φως, διέταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να μοιράσουν στο καθένα απ΄ αυτά τις κατάλληλες ιδιότητες, τα απαραίτητα όπλα για την επιβίωσή τους. Ο Επιμηθέας παρακάλεσε τον Προμηθέα να τον αφήσει να κάνει αυτός την κατανομή και αφού τελειώσει την μοιρασιά να έλθει εκείνος να διορθώσει τυχόν λάθη. Ετσι έγινε και το κάθε πλάσμα απέκτησε τη δική του χαρακτηριστική σωτήρια ιδιότητα: Άλλο την ταχύτητα, άλλο το μέγεθος, άλλο τη δύναμη, άλλο την ευελιξία, άλλο φτερά, άλλο πυκνό τρίχωμα, άλλο σκληρό δέρμα κ.ο.κ.
Όμως ο Επιμηθέας ξεχάστηκε και διέθεσε όλες τις ευεργετικές ιδιότητες και όλα τα όπλα στα υπόλοιπα ζώα, χωρίς να κρατήσει κάτι για τον άνθρωπο. Τότε ο Προμηθέας σοφίστηκε την κλοπή από τον Ηφαιστο και την Αθηνά της έντεχνης σοφίας με τη μορφή της φωτιάς, την οποία και δώρισε στον άνθρωπο, καθιστώντας τον βεβαίως το παντοδύναμο δημιούργημα μεταξύ των υπολοίπων πλασμάτων.
Σε λίγο όμως ο Δίας διαπίστωσε ότι καμιά προμηθεϊκή ευεργεσία, καμιά έντεχνη σοφία δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων στην πόλη χωρίς δύο στοιχεία, που εκείνος με τη σειρά του θα κληροδοτούσε στο ανθρώπινο γένος. Ποιά ήταν αυτά; Η Αιδώς και η Δίκη.
Η Αιδώς, μητέρα του αυτοσεβασμού: "Παρθένος Αιδούς Δίκη λέγεται", αναφέρει ο Πλάτων. Και η Δικαιοσύνη, η νομική συνέπεια της ντροπής.
Χωρίς την ντροπή μπροστά στο εαυτό μας και τον άλλο, τον πλησίον, η αιδώς και η δίκη είναι λειτουργίες αναπόδοτες. Το βρίσκουμε και στον Θουκιδίδη: "Η Αιδώς σωφροσύνης πλείστον μετέχει, αισχύνης δε ευψυχία".
Σύμφωνα λοιπόν με τη διήγηση του Πρωταγόρα, ο Δίας έστειλε τον Ερμή, αυτή τη φορά, να προσφέρει στους κατοίκους των πόλεων τα δυο αυτά στοιχεία, απαραίτητα για τη συνύπαρξη, την ευταξία και την ευτυχία τους. Είχε βεβαίως προηγηθεί η πλατωνική διαπίστωση ότι "η πόλις γεννιέται για να μπορέσουν να ζήσουν οι άνθρωποι, αλλά συνεχίζει να υπάρχει για να ζήσουν καλά".
Μάλιστα σε ερώτηση του Ερμή για το πώς θα έπρεπε να μοιράσει τις δυο αυτές αρετές και αν θα έπρεπε να τις διασπείρει επιλεκτικά, όπως π.χ. τις τέχνες και άλλα χαρίσματα, δηλαδή μόνο σε κάποιους προικισμένους, ανάμεσα σε πολλούς συνανθρώπους τους, ο Δίας ήταν κατηγορηματικός: "Να την μοιράσεις σε όλους αδιακρίτως". Και όχι μόνο αυτό. Συνεχίζοντας επιτάσσει τον Ερμή: "Να θεσπίσεις νόμο εκ μέρους μου για όποιον δεν μετέχει στην αιδώ και τη δικαιοσύνη να φονεύεται ως αρρώστια της πόλης". "Και νόμον γε θες παρ΄ εμού τον μη δυνάμενον αιδούς και δίκης μετέχειν κτείνειν ως νόσον της πόλεως".
Ο θεϊκός νόμος για τη "νόσον της πόλεως" που προβλέπει την εσχάτη των ποινών αναφέρεται στο αναιδές, στο αναίσχυντο, το άδικο και το ιταμό άτομο. Που σε δυσαρμονία, συνιστά ακριβώς τη νόσο της πόλεως. Μια νόσος που αν γενικευθεί γίνεται επιδημία και ο κίνδυνος του εξολοθρεμού αναπότρεπτος. Πιστεύω ότι οι σκοτεινές μέρες που ζούμε, τρεχόντως, είναι τα αποτελέσματα της νόσου, που έχει προσβάλει τη δική μας "πόλη" κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Και αυτό το "κτείνειν ως νόσον της πόλεως" που συνεχώς ακούμε, είναι το αίσθημα δικαίου ( των όποιων αθώων), που ως ορμέμφυτο ζητά τη δικαίωση του. Πόσο σημερινός ακούγεται, εν προκειμένω, ο λόγος του Θουκυδίδη: "Τον λαό δεν τον ενοχλεί το επιβεβλημένο, αλλά το άδικο".
Από την άλλη, δεν συμφωνώ με αυτούς που εναποθέτουν την μόνη ελπίδα τους για κάθαρση της πολιτικής ζωής της χώρας στους δικαστές και τους εισαγγελείς. Η πικρή αλήθεια είναι ότι όταν σε μια κοινωνία μόνη ελπίδα για ευνομία είναι οι δικαστές, τότε στην κοινωνία αυτή πολλά έχουν ξεφύγει εντελώς από τη θέση τους. Στη νομιμότητα πρέπει να επανέλθει όχι μόνο η πολιτική αλλά όλη η κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ζωή, δηλαδή ολόκληρη η χώρα.
Οι δικαστικοί θεσμοί όποτε έδρασαν μεταρρυθμιστικά σε μεγάλης κλίμακας πεδία της κρατικής δράσης και της κοινωνικής ζωής, ενθαρρύνθηκαν από έντιμους πολιτικούς, περιβλήθηκαν από υγιείς κοινωνικές δυνάμεις, υποστηρίχθηκαν από σθεναρούς κρατικούς θεσμούς. Τι απ΄ αυτά ισχύει ή υπάρχει σήμερα στη χώρα μας; Τίποτα.
Δυστυχώς, τα νομοσχέδια επικυρώνουν τις επιθυμίες των πολιτών. Δεν τις διαμορφώνουν. Το κράτος θα μπορούσε να κάνει πολλά αν του το ζητούσαν οι πολίτες. Αλλά οι σημερινοί πολίτες είναι μακριά από το να ζητούν πράγματα δημοσίου οφέλους. Βολεύονται από τη μεγάλη διαφθορά (επι)ζώντας με τη μικρή ατομική τους συμμετοχή σ΄αυτήν.
Τι λείπει λοιπόν; Μα, η Αιδώς και η Δίκη. Η Ντροπή και η Δικαιοσύνη του μύθου που διηγηθήκαμε. Υπάρχει ο πολιτισμός και η ηθική της ντροπής και υπάρχει και ο πολιτισμός και ηθική της ενοχής και της ευθύνης. Στην πρώτη περίπτωση εκείνο που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η άποψη των άλλων για το άτομό μας και η συμμόρφωση μας μ΄ αυτήν, που δεν είναι άλλο από μια νόθα ντροπή. Στη δεύτερη περίπτωση, το αντίθετο, κριτήριο των πράξεών μας δεν είναι η γνώμη των άλλων αλλά οι βαθύτερες προσωπικές πεποιθήσεις μας. Δηλαδή η πραγματική ντροπή.
Ανέκαθεν, ίσως, η Ελληνική κοινωνία συμμεριζόταν τον πολιτισμό και την ηθική της ντροπής, σύμφωνα με τα παραπάνω μάλλον, παρά τον πολιτισμό και την ηθική της ενοχής και της ευθύνης. Για εμάς τους Ελληνες μετράει περισσότερο τι λέει ο γείτονάς μας, παρά η συνείδησή μας. Να ευθύνεται, άραγε, γι΄ αυτό η αιώνια παιδικότητά μας, με την αντίστοιχη αντίληψη ότι όλα επιτρέπονται, φτάνει να μη μας πιάσουν;
Του Γιώργου Ι. Κωστούλα http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1007421
Μιά πολύ δυνατή πρόταση αλλαγής πορείας!
Μπορούμε και πρέπει ν’ αλλάξουμε πορεία. Μπορούμε και πρέπει να ξαναονειρευτούμε. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, αφού δεν έχουμε χάσει τη ψυχή μας, τον ουρανό, τη θάλασσα, τον ήλιο, το μυαλό μας, τις ικανότητες μας, τη γεωπολιτική μας θέση, την ιστορία μας. Μπορούμε να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία και να χτίσουμε μια πατρίδα που μας αξίζει: ανεπτυγμένη, ανταγωνιστική, δυνατή, πρωτοπόρα και ανθρώπινη. Μια πατρίδα πρότυπο για μίμηση για όλους αυτούς που μας λυπούνται, μας χλευάζουν και μας λοιδορούν. Μπορούμε να γίνουμε οι πρωτοπόροι της νέας αναγέννησης, σ’ ένα κόσμο όπου κυριαρχεί η απληστία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, η αποθέωση της κατανάλωσης, η συνεχής συγκέντρωση του πλούτου, η καταστροφή του περιβάλλοντος. Έχουμε περιθωρίου και δυνάμεις να κερδίσουμε το εθνικό στοίχημα. Μπορούμε, διότι είμαστε τόσοι πολλοί, εντός και εκτός Ελλάδας που δεν χάσαμε τις αξίες μας, δημιουργήσαμε στο χώρο της εργασίας μας και ζήσαμε τόσα χρόνια στη θλίψη του περιθωρίου, παρατηρώντας την κατήφορη πορεία της χώρας μας και του Ελληνισμού. Μπορούμε να πούμε όχι στο παρελθόν και στο κατεστημένο και ναι στην αναγέννηση, αν πιστέψουμε στη δύναμη μας και αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας. Μπορούμε ν’ αφήσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας και την ανθρωπότητα, μια πατρίδα ξεχωριστή, αυθεντική, πρωτοπόρα στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην ανθρωπιά, στο κάλος, στον έρωτα και στο ήθος. Μπορούμε να ξανακοιτάξουμε το γαλάζιο ουρανό της πατρίδας μας και να ονειρευτούμε ξανά. Μπορούμε ν’ αφήσουμε το όνειρο ν’ αγγίζει το μυαλό, τη ψυχή και την καρδιά μας και να το κάνουμε πραγματικότητα. Μπορούμε να χτίσουμε την Ελλάδα των ίσων ευκαιριών, ίσων συνεισφορών και ίσων ανταμοιβών για όλους.
1. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ
Αποστολή μας είναι να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική και χρηστή διακυβέρνηση της χώρας μέσω:
o Του μετασχηματισμού του πολιτικού πολιτισμού
o Της διάδοσης των αξιών και των ιδεών μας ώστε να βοηθήσουμε τους πολίτες να κρίνουν, να αξιολογούν και να κάνουν τις πολιτικές τους επιλογές με βάση το ατομικό και κοινό καλό τη πρόοδο και την ευημερία της χώρας.
o Της ανάδειξης και της ενθάρρυνσης των σκεπτόμενων πολιτών που αγωνιούν για την πορεία της χώρας, ώστε να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική και τη διακυβέρνησή της σε όλα τα επίπεδα (κυβερνητικός μηχανισμός, τοπική αυτοδιοίκηση, οργανισμοί κλπ).
o Της συμβολής στην εφαρμογή αποτελεσματικού μάνατζμεντ και ηγεσίας που είναι προϋποθέσεις και εργαλεία για την οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα όλων των οργανισμών.
o Της αξιοποίησης εννοιών, ιδεών, αρχών και αξιών από το πολιτισμό μας (αρχαίοι και μετέπειτα φιλόσοφοι, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών) που θα βοηθήσουν να χτίσουμε την αυθεντική, ξεχωριστή και πρωτοπόρα Ελλάδα.
o Της συνάντησης, της σύνδεσης και της συνεργασίας εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που πιστεύουν και επιδιώκουν τα ίδια με εμάς, ώστε να συνθέσουμε τη κρίσιμη δύναμη που θα μπορέσει να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις και την πορεία της χώρας.
2. ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ
Οι αποφάσεις, στρατηγικές, πολιτικές, τακτικές, οι στάσεις και οι συμπεριφορές των ατόμων, των ομάδων, των οργανισμών και της κοινωνίας συνολικά που απαιτεί η αναγέννηση, το όνειρο, η έξοδος της χώρας από την κρίση, η ανταγωνιστικότητα, τη πρωτοπορία και η κοινωνική ευημερία δεν μπορούν να εξασφαλισθούν χωρίς ένα σύστημα κοινών αξιών. Για το κύκλο οι παρακάτω αξίες είναι θεμελιώδεις.
ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ με την έννοια της εντιμότητας, της ειλικρίνειας, της συνέπειας, της ευθύτητας, της διαφάνειας, της τήρησης των υποσχέσεων, της ταύτισης λόγων και πράξεων, της ηγεσίας μέσω παραδείγματος, την ανάληψη της ευθύνης και της υπευθυνότητας.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ με την έννοια της επίτευξης του μέγιστου δυνατού αποτελέσματος με τους λιγότερους δυνατούς πόρους και θυσίες, των εξαιρετικών και ανταγωνιστικών επιδόσεων, της ποιότητας παντού, της εστίασης σε στόχους και αποτελέσματα, των σωστών αποφάσεων, του έλεγχου, της δημιουργικής, καινοτομικής και επιχειρηματικής σκέψης και δράσης, του ορθολογισμού.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, με την έννοια του σεβασμού της ελευθερίας και των βασικών δικαιωμάτων του άλλου, της αλληλοκατανόησης, της αλληλεγγύης, της γενναιοδωρίας, της συμπόνιας, της αγάπης, του σεβασμού της διαφορετικότητας, της εμπιστοσύνης, της συνέργιας, του ομαδικού πνεύματος, του κοινού καλού, της εξασφάλισης της ικανοποίησης των βασικών ανθρώπινων αναγκών και δικαιωμάτων.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ με την έννοια του σεβασμού των νόμων, της δίκαιης ανταμοιβής και της κατανομής του πλούτου ανάλογα με τη συνεισφορά και τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες, της αντικειμενικής αξιολόγησης, της αξιοκρατίας, των ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με την έννοια της ελεύθερης επιλογής, της ανεξάρτητης σκέψης, της πρωτοβουλίας , της ελεύθερης έκφρασης και δράσης στα πλαίσια των νόμων και των θεμελιωδών αξιών, την ανθρώπινη αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστημονικής προόδου.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΣ με την έννοια του σεβασμού της φύσης, της συνεχούς οικολογικής βελτίωσης, της συνετής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων, του κάλους, της αισθητικής των δημιουργημάτων , των τεχνών.
3. ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
Είμαστε άνθρωποι του πνεύματος και της πράξης, τεχνοκράτες, επιστήμονες, επιχειρηματίες, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, εργαζόμενοι, νέοι και ηλικιωμένοι που έχουμε κοινές αγωνίες, κοινές αξίες και όνειρα, εμπειρίες, γνώσεις, ικανότητες και ισχυρή θέληση να συμβάλουμε στην αναγέννηση, την πρόοδο και την πρωτοπορία της χώρας. Είμαστε πολίτες που ο καθένας στο χώρο του ακολούθησε τη μοναχική πορεία της ακεραιότητας, της δημιουργίας και της επαγγελματικής επιτυχίας. Είμαστε πολίτες που φτιάξαμε τη σταδιοδρομία μας και τη ζωή μας στο περιθώριο της κυρίαρχης ιδεολογίας και πρακτικής, στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε ρουσφέτια, διαπλοκή, διασύνδεσης, φοροδιαφυγή και κρατικές σπατάλες. Είμαστε πολίτες που δεν μας αγγίζει η εφήμερη κατανάλωση, το life style, ο κυνισμός, ο μακιαβελισμός. Πιστεύουμε ότι η επιτυχία δεν έχει σχέση με το χρήμα, τη δόξα, τη δημοσιότητα και την εξουσία αλλά με τις ουσιαστικές πηγές της ζωής όπως η αγάπη, ο έρωτας, η φύση, το κάλος, η αισθητική, οι τέχνες, ο πολιτισμός, η γενναιοδωρία, η φρόνηση, η συμπόνια, οι ανθρώπινες σχέσεις, η συντροφιά, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, ο αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση, η δημιουργία, το νόημα της ζωής, η ανθρωπιά. Πιστεύουμε ότι η δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και της ανθρώπινης δημιουργίας μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε έναν καλύτερο πολιτισμό. Πιστεύουμε στην ελευθερία των επιλογών μας και δεν φοβόμαστε την ευθύνη που αυτή συνεπάγεται και επιδιώκουμε να ζήσουμε εμείς τη ζωή μας και να μην αφήσουμε να μας τη ζήσουν οι άλλοι. Οι ανάγκες και το νόημα της ζωής που μας κινητοποιούν είναι η ολοκλήρωση και η αυτοπραγμάτωση μέσα από τη δημιουργία και τη συμβολή σε ένα καλλίτερο κόσμο για εμάς και τα παιδιά μας. Φιλοδοξούμε να είμαστε περήφανοι στο τέλος της ζωής μας για τη κληρονομιά που θ’ αφήσουμε πίσω μας. Με βάση τα όσα πετύχαμε μέχρι τώρα, πιστεύουμε ότι μπορούμε να κερδίζουμε τα δύσκολα και προκλητικά στοιχήματα της ζωής. Πιστεύουμε ότι στη θέση της κυρίαρχης Ελλάδας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της παρανομίας, της αρπαχτής, του ατομισμού, του ωχαδερφισμού, της ήσσονος προσπάθειας, της γραφειοκρατίας και της μετριότητας και της μιζέριας μπορούμε ν’ αναδείξουμε την Ελλάδας της ακεραιότητας, της διαφάνειας, της ανταγωνιστικότητας, της δημιουργίας, της καινοτομίας, της αξιοκρατίας, της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας.
4. ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ
Σε όσους δεν σέβονται και παραβιάζουν τους νόμους, τα δικαιώματα του άλλου
Σε όσους έχουν τη λογική «να κερδίσω εγώ, να χάσει ο άλλος»
Σε όσους υιοθετούν την ήσσονα προσπάθεια
Σε όσους δεν κάνουν πράξη την αξία της ακεραιότητας
Σε όσους έχουν ευθύνη για τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την αναξιοκρατία, και την πολιτική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας
Στους ημιμαθείς, τους αλαζόνες, τους μικρόψυχους, τους πονηρούς, τους κόλακες
Σε όσους προσδοκούν μέσα από τη πολιτική δράση να ικανοποιήσουν πρώτα το ατομικό τους συμφέρον
Σε επιχειρηματίες που σκέφτονται και λειτουργούν μόνο με το κέρδος στο μυαλό τους χωρίς την αίσθηση ουσιαστικής κοινωνικής ευθύνης
5. ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ
Σε όσους πιστεύουν στο όνειρό μας και τις αξίες μας
Σε όσους έχουν τη φιλοδοξία να συμβάλλουν να γίνει το όνειρο πραγματικότητα
Σε όσους έχουν ισχυρή θέληση, πείσμα, τσαγανό και ετοιμότητα για προσωπικές θυσίες προκειμένου ν’ αγωνισθούν για το όνειρο
Σε όσους ανεξαρτήτως επαγγέλματος δημιούργησαν και αισθάνονται επιτυχημένοι
Σε όσους θέλουν να ζουν στο φως και όχι στο σκοτάδι
Σε ομάδες ή οργανώσεις πολιτών που πρεσβεύουν τις ίδιες αξίες και μπορούμε ν’ αναπτύξουμε συνεργασίες και συνέργιες για την υλοποίηση της αποστολής μας
6. ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
Οι δράσεις μας συνεχώς θα επαναπροσδιορίζονται μέσα από τις δημιουργικές και καινοτόμες ιδέες των μελών και των φίλων του Κύκλου. Σε πρώτη φάση αυτές αποσκοπούν σε δυο στόχους:
Πρώτον, στη διαμόρφωση συγκεκριμένων προτάσεων για τις οριζόντιες και κάθετες πολιτικές, καθώς και για συγκεκριμένη μέτρα που αφορούν οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα των θεσμών, την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας, της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, της οικολογίας.
Δεύτερον, τη διάδοση των αξιών, των πιστεύω και των πολιτικών προτάσεων του κύκλου στους πολίτες μέσω διαπροσωπικής επικοινωνίας, του διαδικτύου και όσων ΜΜΕ ενστερνίζονται την αποστολή και τις αξίες μας.
ΑΜΕΣΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ:
o Δημιουργία και λειτουργία Blog
o Οριστικοποίηση των θεμελιωδών (όνειρο, αποστολή, αξίες, στρατηγική κλπ) του Κύκλου.
o Συναντήσεις –διάλογος σε μικρές ομάδες
7. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Τα μέλη του μπορούν να γίνουν όσοι:
Ενστερνίζονται το όνειρο, την αποστολή, τις αξίες, τις στρατηγικές, κατευθύνσεις του Κύκλου
Έχουν ισχυρή θέληση για προσφορά στην επίτευξη της αποστολής του κύκλου
Πληρούν τα παρακάτω κριτήρια:
- Έντιμη και ακέραια πορεία ζωής
- επαγγελματική πορεία στηριγμένη στην αξιοκρατία και τη διαφάνεια
- ικανότητες, γνώσεις και εμπειρίες που απαιτούν οι ρόλοι των μελών του Κύκλου όπως αυτοί περιγράφονται στη συνέχεια
- χαίρουν εκτίμησης και σεβασμού στο κοινωνικό και επαγγελματικό περίγυρό τους
8. ΡΟΛΟΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
διαμορφώνει προτάσεις για την υλοποίηση της αποστολής και της δράσης του Κύκλου
Συμμετέχει όσο ο χρόνος του επιτρέπει σε συναντήσεις διαλόγου και εκπαίδευσης
Χτίζει ένα κύκλο φίλων ή υποστηρικτών του Κύκλου διαδίδοντας τις ιδέες του μέσω της συνεχούς ενημέρωσης και της ουσιαστικής μεταλαμπάδευσης των αξιών μας
Διοργανώνει, αν μπορεί, συγκεντρώσεις πολιτών που ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για την αποστολή και τις ιδέες του Κύκλου
Προωθεί στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ την αποστολή και τις ιδέες του Κύκλου. Κάθε μέλος αφιερώνει τουλάχιστον 30’ την εβδομάδα για τη διάδοση του κύκλου μέσω του διαδικτύου (Blogs κλπ) εφόσον μπορεί να χειρίζεται Η/Υ.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Για την ένταξη στον Κύκλο: απαιτούνται οι παρακάτω ενέργειες:
Αποστολή σύντομου βιογραφικού και επιστολής στην οποία εξηγούνται οι λόγοι της επιλογής ένταξης στο Κύκλο
Συνάντηση συνέντευξης του υποψηφίου μέλους από τρία μέλη του Κύκλου
Αποδοχή ή μη αποδοχή και ανακοίνωση της αιτιολογημένης απόφασης στο υποψήφιο μέλος
9. ΦΙΛΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Υποστηρικτής του κύκλου μπορεί να είναι οποιοσδήποτε πολίτης που ενστερνίζεται την αποστολή, στις αξίες και τις ιδέες του. Αυτό μπορεί να του κάνει δηλώνοντας την επιθυμία του να εγγραφεί στους φίλους – υποστηρικτές, προσφέρει με οποιοσδήποτε τρόπο μπορεί στις δράσεις του Κύκλου και τη διάδοση των ιδεών του.
Αναρτήθηκε από Δημήτρης Μπουραντάς στις 11:51 μ.μ. στο δικτυακό τόπο: http://e-cli.blogspot.com/2010/06/blog-post_28.html
1. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ
Αποστολή μας είναι να εξασφαλίσουμε την αποτελεσματική και χρηστή διακυβέρνηση της χώρας μέσω:
o Του μετασχηματισμού του πολιτικού πολιτισμού
o Της διάδοσης των αξιών και των ιδεών μας ώστε να βοηθήσουμε τους πολίτες να κρίνουν, να αξιολογούν και να κάνουν τις πολιτικές τους επιλογές με βάση το ατομικό και κοινό καλό τη πρόοδο και την ευημερία της χώρας.
o Της ανάδειξης και της ενθάρρυνσης των σκεπτόμενων πολιτών που αγωνιούν για την πορεία της χώρας, ώστε να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική και τη διακυβέρνησή της σε όλα τα επίπεδα (κυβερνητικός μηχανισμός, τοπική αυτοδιοίκηση, οργανισμοί κλπ).
o Της συμβολής στην εφαρμογή αποτελεσματικού μάνατζμεντ και ηγεσίας που είναι προϋποθέσεις και εργαλεία για την οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα όλων των οργανισμών.
o Της αξιοποίησης εννοιών, ιδεών, αρχών και αξιών από το πολιτισμό μας (αρχαίοι και μετέπειτα φιλόσοφοι, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών) που θα βοηθήσουν να χτίσουμε την αυθεντική, ξεχωριστή και πρωτοπόρα Ελλάδα.
o Της συνάντησης, της σύνδεσης και της συνεργασίας εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που πιστεύουν και επιδιώκουν τα ίδια με εμάς, ώστε να συνθέσουμε τη κρίσιμη δύναμη που θα μπορέσει να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις και την πορεία της χώρας.
2. ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ
Οι αποφάσεις, στρατηγικές, πολιτικές, τακτικές, οι στάσεις και οι συμπεριφορές των ατόμων, των ομάδων, των οργανισμών και της κοινωνίας συνολικά που απαιτεί η αναγέννηση, το όνειρο, η έξοδος της χώρας από την κρίση, η ανταγωνιστικότητα, τη πρωτοπορία και η κοινωνική ευημερία δεν μπορούν να εξασφαλισθούν χωρίς ένα σύστημα κοινών αξιών. Για το κύκλο οι παρακάτω αξίες είναι θεμελιώδεις.
ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ με την έννοια της εντιμότητας, της ειλικρίνειας, της συνέπειας, της ευθύτητας, της διαφάνειας, της τήρησης των υποσχέσεων, της ταύτισης λόγων και πράξεων, της ηγεσίας μέσω παραδείγματος, την ανάληψη της ευθύνης και της υπευθυνότητας.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ με την έννοια της επίτευξης του μέγιστου δυνατού αποτελέσματος με τους λιγότερους δυνατούς πόρους και θυσίες, των εξαιρετικών και ανταγωνιστικών επιδόσεων, της ποιότητας παντού, της εστίασης σε στόχους και αποτελέσματα, των σωστών αποφάσεων, του έλεγχου, της δημιουργικής, καινοτομικής και επιχειρηματικής σκέψης και δράσης, του ορθολογισμού.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, με την έννοια του σεβασμού της ελευθερίας και των βασικών δικαιωμάτων του άλλου, της αλληλοκατανόησης, της αλληλεγγύης, της γενναιοδωρίας, της συμπόνιας, της αγάπης, του σεβασμού της διαφορετικότητας, της εμπιστοσύνης, της συνέργιας, του ομαδικού πνεύματος, του κοινού καλού, της εξασφάλισης της ικανοποίησης των βασικών ανθρώπινων αναγκών και δικαιωμάτων.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ με την έννοια του σεβασμού των νόμων, της δίκαιης ανταμοιβής και της κατανομής του πλούτου ανάλογα με τη συνεισφορά και τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες, της αντικειμενικής αξιολόγησης, της αξιοκρατίας, των ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με την έννοια της ελεύθερης επιλογής, της ανεξάρτητης σκέψης, της πρωτοβουλίας , της ελεύθερης έκφρασης και δράσης στα πλαίσια των νόμων και των θεμελιωδών αξιών, την ανθρώπινη αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστημονικής προόδου.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΣ με την έννοια του σεβασμού της φύσης, της συνεχούς οικολογικής βελτίωσης, της συνετής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων, του κάλους, της αισθητικής των δημιουργημάτων , των τεχνών.
3. ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
Είμαστε άνθρωποι του πνεύματος και της πράξης, τεχνοκράτες, επιστήμονες, επιχειρηματίες, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, εργαζόμενοι, νέοι και ηλικιωμένοι που έχουμε κοινές αγωνίες, κοινές αξίες και όνειρα, εμπειρίες, γνώσεις, ικανότητες και ισχυρή θέληση να συμβάλουμε στην αναγέννηση, την πρόοδο και την πρωτοπορία της χώρας. Είμαστε πολίτες που ο καθένας στο χώρο του ακολούθησε τη μοναχική πορεία της ακεραιότητας, της δημιουργίας και της επαγγελματικής επιτυχίας. Είμαστε πολίτες που φτιάξαμε τη σταδιοδρομία μας και τη ζωή μας στο περιθώριο της κυρίαρχης ιδεολογίας και πρακτικής, στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε ρουσφέτια, διαπλοκή, διασύνδεσης, φοροδιαφυγή και κρατικές σπατάλες. Είμαστε πολίτες που δεν μας αγγίζει η εφήμερη κατανάλωση, το life style, ο κυνισμός, ο μακιαβελισμός. Πιστεύουμε ότι η επιτυχία δεν έχει σχέση με το χρήμα, τη δόξα, τη δημοσιότητα και την εξουσία αλλά με τις ουσιαστικές πηγές της ζωής όπως η αγάπη, ο έρωτας, η φύση, το κάλος, η αισθητική, οι τέχνες, ο πολιτισμός, η γενναιοδωρία, η φρόνηση, η συμπόνια, οι ανθρώπινες σχέσεις, η συντροφιά, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, ο αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση, η δημιουργία, το νόημα της ζωής, η ανθρωπιά. Πιστεύουμε ότι η δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και της ανθρώπινης δημιουργίας μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε έναν καλύτερο πολιτισμό. Πιστεύουμε στην ελευθερία των επιλογών μας και δεν φοβόμαστε την ευθύνη που αυτή συνεπάγεται και επιδιώκουμε να ζήσουμε εμείς τη ζωή μας και να μην αφήσουμε να μας τη ζήσουν οι άλλοι. Οι ανάγκες και το νόημα της ζωής που μας κινητοποιούν είναι η ολοκλήρωση και η αυτοπραγμάτωση μέσα από τη δημιουργία και τη συμβολή σε ένα καλλίτερο κόσμο για εμάς και τα παιδιά μας. Φιλοδοξούμε να είμαστε περήφανοι στο τέλος της ζωής μας για τη κληρονομιά που θ’ αφήσουμε πίσω μας. Με βάση τα όσα πετύχαμε μέχρι τώρα, πιστεύουμε ότι μπορούμε να κερδίζουμε τα δύσκολα και προκλητικά στοιχήματα της ζωής. Πιστεύουμε ότι στη θέση της κυρίαρχης Ελλάδας, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της παρανομίας, της αρπαχτής, του ατομισμού, του ωχαδερφισμού, της ήσσονος προσπάθειας, της γραφειοκρατίας και της μετριότητας και της μιζέριας μπορούμε ν’ αναδείξουμε την Ελλάδας της ακεραιότητας, της διαφάνειας, της ανταγωνιστικότητας, της δημιουργίας, της καινοτομίας, της αξιοκρατίας, της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας.
4. ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ
Σε όσους δεν σέβονται και παραβιάζουν τους νόμους, τα δικαιώματα του άλλου
Σε όσους έχουν τη λογική «να κερδίσω εγώ, να χάσει ο άλλος»
Σε όσους υιοθετούν την ήσσονα προσπάθεια
Σε όσους δεν κάνουν πράξη την αξία της ακεραιότητας
Σε όσους έχουν ευθύνη για τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την αναξιοκρατία, και την πολιτική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας
Στους ημιμαθείς, τους αλαζόνες, τους μικρόψυχους, τους πονηρούς, τους κόλακες
Σε όσους προσδοκούν μέσα από τη πολιτική δράση να ικανοποιήσουν πρώτα το ατομικό τους συμφέρον
Σε επιχειρηματίες που σκέφτονται και λειτουργούν μόνο με το κέρδος στο μυαλό τους χωρίς την αίσθηση ουσιαστικής κοινωνικής ευθύνης
5. ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ
Σε όσους πιστεύουν στο όνειρό μας και τις αξίες μας
Σε όσους έχουν τη φιλοδοξία να συμβάλλουν να γίνει το όνειρο πραγματικότητα
Σε όσους έχουν ισχυρή θέληση, πείσμα, τσαγανό και ετοιμότητα για προσωπικές θυσίες προκειμένου ν’ αγωνισθούν για το όνειρο
Σε όσους ανεξαρτήτως επαγγέλματος δημιούργησαν και αισθάνονται επιτυχημένοι
Σε όσους θέλουν να ζουν στο φως και όχι στο σκοτάδι
Σε ομάδες ή οργανώσεις πολιτών που πρεσβεύουν τις ίδιες αξίες και μπορούμε ν’ αναπτύξουμε συνεργασίες και συνέργιες για την υλοποίηση της αποστολής μας
6. ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
Οι δράσεις μας συνεχώς θα επαναπροσδιορίζονται μέσα από τις δημιουργικές και καινοτόμες ιδέες των μελών και των φίλων του Κύκλου. Σε πρώτη φάση αυτές αποσκοπούν σε δυο στόχους:
Πρώτον, στη διαμόρφωση συγκεκριμένων προτάσεων για τις οριζόντιες και κάθετες πολιτικές, καθώς και για συγκεκριμένη μέτρα που αφορούν οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα των θεσμών, την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας, της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, της οικολογίας.
Δεύτερον, τη διάδοση των αξιών, των πιστεύω και των πολιτικών προτάσεων του κύκλου στους πολίτες μέσω διαπροσωπικής επικοινωνίας, του διαδικτύου και όσων ΜΜΕ ενστερνίζονται την αποστολή και τις αξίες μας.
ΑΜΕΣΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ:
o Δημιουργία και λειτουργία Blog
o Οριστικοποίηση των θεμελιωδών (όνειρο, αποστολή, αξίες, στρατηγική κλπ) του Κύκλου.
o Συναντήσεις –διάλογος σε μικρές ομάδες
7. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Τα μέλη του μπορούν να γίνουν όσοι:
Ενστερνίζονται το όνειρο, την αποστολή, τις αξίες, τις στρατηγικές, κατευθύνσεις του Κύκλου
Έχουν ισχυρή θέληση για προσφορά στην επίτευξη της αποστολής του κύκλου
Πληρούν τα παρακάτω κριτήρια:
- Έντιμη και ακέραια πορεία ζωής
- επαγγελματική πορεία στηριγμένη στην αξιοκρατία και τη διαφάνεια
- ικανότητες, γνώσεις και εμπειρίες που απαιτούν οι ρόλοι των μελών του Κύκλου όπως αυτοί περιγράφονται στη συνέχεια
- χαίρουν εκτίμησης και σεβασμού στο κοινωνικό και επαγγελματικό περίγυρό τους
8. ΡΟΛΟΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
διαμορφώνει προτάσεις για την υλοποίηση της αποστολής και της δράσης του Κύκλου
Συμμετέχει όσο ο χρόνος του επιτρέπει σε συναντήσεις διαλόγου και εκπαίδευσης
Χτίζει ένα κύκλο φίλων ή υποστηρικτών του Κύκλου διαδίδοντας τις ιδέες του μέσω της συνεχούς ενημέρωσης και της ουσιαστικής μεταλαμπάδευσης των αξιών μας
Διοργανώνει, αν μπορεί, συγκεντρώσεις πολιτών που ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για την αποστολή και τις ιδέες του Κύκλου
Προωθεί στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ την αποστολή και τις ιδέες του Κύκλου. Κάθε μέλος αφιερώνει τουλάχιστον 30’ την εβδομάδα για τη διάδοση του κύκλου μέσω του διαδικτύου (Blogs κλπ) εφόσον μπορεί να χειρίζεται Η/Υ.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Για την ένταξη στον Κύκλο: απαιτούνται οι παρακάτω ενέργειες:
Αποστολή σύντομου βιογραφικού και επιστολής στην οποία εξηγούνται οι λόγοι της επιλογής ένταξης στο Κύκλο
Συνάντηση συνέντευξης του υποψηφίου μέλους από τρία μέλη του Κύκλου
Αποδοχή ή μη αποδοχή και ανακοίνωση της αιτιολογημένης απόφασης στο υποψήφιο μέλος
9. ΦΙΛΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Υποστηρικτής του κύκλου μπορεί να είναι οποιοσδήποτε πολίτης που ενστερνίζεται την αποστολή, στις αξίες και τις ιδέες του. Αυτό μπορεί να του κάνει δηλώνοντας την επιθυμία του να εγγραφεί στους φίλους – υποστηρικτές, προσφέρει με οποιοσδήποτε τρόπο μπορεί στις δράσεις του Κύκλου και τη διάδοση των ιδεών του.
Αναρτήθηκε από Δημήτρης Μπουραντάς στις 11:51 μ.μ. στο δικτυακό τόπο: http://e-cli.blogspot.com/2010/06/blog-post_28.html
Πως θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει τη χρεωκοπία και το ΔΝΤ;
Η κυβέρνηση είχε τις δυνατότητες και την ευκαιρία ν' αποφύγει την ουσιαστική πτώχευση της χώρας, ν' αποφύγει τον μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ και να βυθίσει την οικονομία στην ύφεση.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές ιδέες που στηρίζονται στα θεμελιώδη της Διοίκησης και της Ηγεσίας σε περιόδους κρίσης. Πρώτον, έπρεπε να σχηματιστεί μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης από ακέραιους, έμπειρους, ικανούς επαγγελματίες, με κύρος, αξιοπιστία, διοικητικές και ηγετικές ικανότητες. Μια τέτοια κυβέρνηση, συμβολικά αλλά και ουσιαστικά, θα είχε πολύ περισσότερες δυνατότητες και δύναμη να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και των ξένων, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει με ταχύτητα ένα συνεκτικό, ποσοτικοποιημένο και χρονικά ορισμένο, πρόγραμμα έκτακτων μέτρων, δημιουργώντας ακόμη και έκτακτες ή παράλληλες δομές όπως το 2004, έξω από τον ανίκανο, ακόμη και για περιόδους ηρεμίας, κρατικό μηχανισμό. Δεύτερον, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορούσε να αποφύγει τα τραγικά λάθη που έκανε με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της Διοίκησης και της Ηγεσίας των κρίσεων. Σύμφωνα με αυτές, δεν έπρεπε να δημιουργήσει στους πολίτες αλλά και στα στελέχη του Δημοσίου κλίμα εφησυχασμού, ισχυριζόμενη ότι τα λεφτά υπάρχουν, θα δοθούν αυξήσεις κ.λπ.
Ακόμη και στη συνέντευξη στο Ζάππειο, με την ευκαιρία των εκατό πρώτων ημερών, ο πρωθυπουργός επέμενε ότι «υπάρχουν τα λεφτά», ενώ γνώριζε ότι το «τσουνάμι» των αγορών έφτανε σύντομα.
Το σβήσιμο της πυρκαγιάς
Δεν έπρεπε να χάσει ούτε μία μέρα από την εκλογή της, να θέσει ως προτεραιότητα, να εστιάσει και να ρίξει όλες τις δυνάμεις στο σβήσιμο της πυρκαγιάς. Παίρνοντας, με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα, δύσκολες και αποτελεσματικές αποφάσεις, δηλαδή ένα πακέτο κατεπειγόντων μέτρων μέσα στις πρώτες δεκαπέντε ημέρες, την υλοποίηση των οποίων θα μπορούσαν να αναλάβουν ομάδες στελεχών τύπου «μουτζαχεντίν». Πρώτη άμεση απόφαση μπορούσε να είναι η αναδρομική φορολόγηση των μη δηλωθέντων εισοδημάτων, μέσω έκτακτης εισφοράς, βασισμένης σε αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης, τα οποία υπάρχουν σε τράπεζες δεδομένων των δημόσιων οργανισμών. Τέτοια κριτήρια, που προσδιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη φοροδιαφυγή περίπου διακοσίων χιλιάδων οικογενειών που πλούτισαν τις τελευταίες δεκαετίες, παρανομώντας και φοροδιαφεύγοντας, είναι τα σπίτια, τα εξοχικά, τα σκάφη, τα δίδακτρα των παιδιών σε ιδιωτικά σχολεία, τα αυτοκίνητα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και του νερού, πιθανόν και άλλα.
Μέσω ενός συνδυασμού τέτοιων κριτηρίων, θα μπορούσε να επιβάλει μια ουσιαστική έκτακτη εισφορά για όσους δήλωναν πολύ χαμηλότερα εισοδήματα από ό,τι το εκτιμώμενο κόστος διαβίωσης. Ενα τέτοιο μέτρο θα έφερνε στα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 15 δισ.
Δεύτερον, από τις πρώτες μέρες, έπρεπε να εφαρμόσει μέτρα άμεσου περιορισμού της σπατάλης στο Δημόσιο αλλά και πάγωμα των δαπανών για τους εξοπλισμούς.
Τρίτον, έχοντας δημιουργήσει την «αίσθηση κατεπείγοντος» στους πολίτες, αντί να ιδρύσει τον λογαριασμό της ντροπής για έρανο, μπορούσε να πάρει μια πρωτοβουλία, κινητοποιώντας συγκεκριμένους επαγγελματικούς και άλλους φορείς για μια εθνική καμπάνια στήριξης των ελληνικών προϊόντων. Αν είχαμε μια υποκατάσταση των εισαγωγών τουλάχιστον 6 δισ., θα εξασφαλίζαμε τουλάχιστον 150.000 θέσεις εργασίας και τα έσοδα από τη διαφορά του ΦΠΑ και του φόρου θα έφταναν περίπου τα 2 δισ., δηλαδή περισσότερα από ό,τι η μείωση των συντάξεων.
Τέταρτον, άμεσα έπρεπε ν' ανακοινωθούν η αύξηση των φορών σε πολυτελή είδη, ποτά, τσιγάρα και βενζίνη (όχι πετρέλαιο) και το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων που είχαν εισόδημα πάνω από τον μέσο όρο.
Πέμπτον, έπρεπε να τεθεί από τις πρώτες ημέρες σε εφαρμογή η ρύθμιση των ημιυπαίθριων χώρων, ίσως και των αυθαίρετων και η φορολόγηση της εκκλησίας.
Εκτον, μπορούσε στους πρώτους δύο μήνες ν' ανακοινωθεί πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της τεράστιας δημόσιας περιουσίας. Σε αυτά τα μέτρα οι πιο ειδικοί από εμένα θα μπορούσαν να προσθέσουν και άλλα για την αντιμετώπιση της καταιγίδας.
Πέραν όμως των έκτακτων μέτρων στους πρώτους τρεις μήνες, έπρεπε να γίνουν σαφείς, μέσω νομοσχεδίων, νόμων και αποφάσεων, μόνιμα μέτρα που θα αφορούσαν την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την υγιή επιχειρηματικότητα και τις ξένες επενδύσεις, τον περιορισμό της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, καθώς και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο έπρεπε να είχε ψηφιστεί αμέσως και να μην είναι τόσο άτολμο όσον αφορά τα τεκμήρια διαβίωσης.
Επίσης, το υπουργείο Ανάπτυξης, αντί να σπαταλάει τον χρόνο του με το νομοσχέδιο για τους κακοπληρωτές, έπρεπε να θέσει ως προτεραιότητα το ΕΣΠΑ και την ενίσχυση της ανάπτυξης. Εχοντας κάνει όλα τα παραπάνω και αρκετά άλλα με την ταχύτητα που απαιτούσε η κρίση και η ετοιμότητα των κερδοσκόπων, θα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές νωρίτερα, όταν τα επιτόκια ήταν ακόμη χαμηλά. Επίσης, θα μπορούσε να δανειστεί από τους πολίτες ένα σημαντικό ποσό με εθνικό ομόλογο.
Γρήγορα, δίκαια, αποτελεσματικά
Με αποφασιστικότητα, ταχύτητα, δίκαια και αποτελεσματικά μέτρα θα δημιουργούσε ένα σημαντικό ανάχωμα που θα έδιωχνε τα «νερά» της κρίσης στα «γειτονικά οικόπεδα» (δηλαδή Πορτογαλία, Ισπανία κ.λπ.) και θα πίεζε για πιο άμεση δράση την Ε.Ε. Αντί όλων αυτών, χάθηκε ο χρόνος, που είναι το πολυτιμότερο όπλο σε περιόδους κρίσης ή «πολέμου», με τα ασήμαντα μέχρι που η κυβέρνηση να χάσει την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία της και η χώρα την εμπιστοσύνη και την αξιοπρέπειά της, να προκληθεί το τσουνάμι, να επιβληθούν τα μέτρα από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, να μπει η οικονομία στην ύφεση και να οδηγηθούμε στο άμεσο μέλλον σε αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της εθνικής μιζέριας, και παρ' όλα αυτά, στην «ελεγχόμενη», όπως λέγεται, πτώχευση αφού το χρέος του 2020 θα βρίσκεται σε υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ, απ' ό,τι σήμερα.
Παρ' ότι είναι αργά, τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει, ακόμη και τώρα, στη λήψη τέτοιων μέτρων, εστιάζοντας σε όσους για δεκαετίες συγκέντρωσαν τον πλούτο παρανομώντας και φοροδιαφεύγοντας, να σταματήσει να στέλνει τον λογαριασμό στους έντιμους, τους φτωχούς και να μετατρέπει την Ελλάδα σε μια τριτοκοσμική χώρα εντός ή εκτός ευρωζώνης. *
Του Δημήτρη Μπουραντά
ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=170501
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές ιδέες που στηρίζονται στα θεμελιώδη της Διοίκησης και της Ηγεσίας σε περιόδους κρίσης. Πρώτον, έπρεπε να σχηματιστεί μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης από ακέραιους, έμπειρους, ικανούς επαγγελματίες, με κύρος, αξιοπιστία, διοικητικές και ηγετικές ικανότητες. Μια τέτοια κυβέρνηση, συμβολικά αλλά και ουσιαστικά, θα είχε πολύ περισσότερες δυνατότητες και δύναμη να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και των ξένων, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει με ταχύτητα ένα συνεκτικό, ποσοτικοποιημένο και χρονικά ορισμένο, πρόγραμμα έκτακτων μέτρων, δημιουργώντας ακόμη και έκτακτες ή παράλληλες δομές όπως το 2004, έξω από τον ανίκανο, ακόμη και για περιόδους ηρεμίας, κρατικό μηχανισμό. Δεύτερον, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορούσε να αποφύγει τα τραγικά λάθη που έκανε με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της Διοίκησης και της Ηγεσίας των κρίσεων. Σύμφωνα με αυτές, δεν έπρεπε να δημιουργήσει στους πολίτες αλλά και στα στελέχη του Δημοσίου κλίμα εφησυχασμού, ισχυριζόμενη ότι τα λεφτά υπάρχουν, θα δοθούν αυξήσεις κ.λπ.
Ακόμη και στη συνέντευξη στο Ζάππειο, με την ευκαιρία των εκατό πρώτων ημερών, ο πρωθυπουργός επέμενε ότι «υπάρχουν τα λεφτά», ενώ γνώριζε ότι το «τσουνάμι» των αγορών έφτανε σύντομα.
Το σβήσιμο της πυρκαγιάς
Δεν έπρεπε να χάσει ούτε μία μέρα από την εκλογή της, να θέσει ως προτεραιότητα, να εστιάσει και να ρίξει όλες τις δυνάμεις στο σβήσιμο της πυρκαγιάς. Παίρνοντας, με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα, δύσκολες και αποτελεσματικές αποφάσεις, δηλαδή ένα πακέτο κατεπειγόντων μέτρων μέσα στις πρώτες δεκαπέντε ημέρες, την υλοποίηση των οποίων θα μπορούσαν να αναλάβουν ομάδες στελεχών τύπου «μουτζαχεντίν». Πρώτη άμεση απόφαση μπορούσε να είναι η αναδρομική φορολόγηση των μη δηλωθέντων εισοδημάτων, μέσω έκτακτης εισφοράς, βασισμένης σε αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης, τα οποία υπάρχουν σε τράπεζες δεδομένων των δημόσιων οργανισμών. Τέτοια κριτήρια, που προσδιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη φοροδιαφυγή περίπου διακοσίων χιλιάδων οικογενειών που πλούτισαν τις τελευταίες δεκαετίες, παρανομώντας και φοροδιαφεύγοντας, είναι τα σπίτια, τα εξοχικά, τα σκάφη, τα δίδακτρα των παιδιών σε ιδιωτικά σχολεία, τα αυτοκίνητα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και του νερού, πιθανόν και άλλα.
Μέσω ενός συνδυασμού τέτοιων κριτηρίων, θα μπορούσε να επιβάλει μια ουσιαστική έκτακτη εισφορά για όσους δήλωναν πολύ χαμηλότερα εισοδήματα από ό,τι το εκτιμώμενο κόστος διαβίωσης. Ενα τέτοιο μέτρο θα έφερνε στα κρατικά ταμεία τουλάχιστον 15 δισ.
Δεύτερον, από τις πρώτες μέρες, έπρεπε να εφαρμόσει μέτρα άμεσου περιορισμού της σπατάλης στο Δημόσιο αλλά και πάγωμα των δαπανών για τους εξοπλισμούς.
Τρίτον, έχοντας δημιουργήσει την «αίσθηση κατεπείγοντος» στους πολίτες, αντί να ιδρύσει τον λογαριασμό της ντροπής για έρανο, μπορούσε να πάρει μια πρωτοβουλία, κινητοποιώντας συγκεκριμένους επαγγελματικούς και άλλους φορείς για μια εθνική καμπάνια στήριξης των ελληνικών προϊόντων. Αν είχαμε μια υποκατάσταση των εισαγωγών τουλάχιστον 6 δισ., θα εξασφαλίζαμε τουλάχιστον 150.000 θέσεις εργασίας και τα έσοδα από τη διαφορά του ΦΠΑ και του φόρου θα έφταναν περίπου τα 2 δισ., δηλαδή περισσότερα από ό,τι η μείωση των συντάξεων.
Τέταρτον, άμεσα έπρεπε ν' ανακοινωθούν η αύξηση των φορών σε πολυτελή είδη, ποτά, τσιγάρα και βενζίνη (όχι πετρέλαιο) και το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων που είχαν εισόδημα πάνω από τον μέσο όρο.
Πέμπτον, έπρεπε να τεθεί από τις πρώτες ημέρες σε εφαρμογή η ρύθμιση των ημιυπαίθριων χώρων, ίσως και των αυθαίρετων και η φορολόγηση της εκκλησίας.
Εκτον, μπορούσε στους πρώτους δύο μήνες ν' ανακοινωθεί πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της τεράστιας δημόσιας περιουσίας. Σε αυτά τα μέτρα οι πιο ειδικοί από εμένα θα μπορούσαν να προσθέσουν και άλλα για την αντιμετώπιση της καταιγίδας.
Πέραν όμως των έκτακτων μέτρων στους πρώτους τρεις μήνες, έπρεπε να γίνουν σαφείς, μέσω νομοσχεδίων, νόμων και αποφάσεων, μόνιμα μέτρα που θα αφορούσαν την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την υγιή επιχειρηματικότητα και τις ξένες επενδύσεις, τον περιορισμό της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, καθώς και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο έπρεπε να είχε ψηφιστεί αμέσως και να μην είναι τόσο άτολμο όσον αφορά τα τεκμήρια διαβίωσης.
Επίσης, το υπουργείο Ανάπτυξης, αντί να σπαταλάει τον χρόνο του με το νομοσχέδιο για τους κακοπληρωτές, έπρεπε να θέσει ως προτεραιότητα το ΕΣΠΑ και την ενίσχυση της ανάπτυξης. Εχοντας κάνει όλα τα παραπάνω και αρκετά άλλα με την ταχύτητα που απαιτούσε η κρίση και η ετοιμότητα των κερδοσκόπων, θα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές νωρίτερα, όταν τα επιτόκια ήταν ακόμη χαμηλά. Επίσης, θα μπορούσε να δανειστεί από τους πολίτες ένα σημαντικό ποσό με εθνικό ομόλογο.
Γρήγορα, δίκαια, αποτελεσματικά
Με αποφασιστικότητα, ταχύτητα, δίκαια και αποτελεσματικά μέτρα θα δημιουργούσε ένα σημαντικό ανάχωμα που θα έδιωχνε τα «νερά» της κρίσης στα «γειτονικά οικόπεδα» (δηλαδή Πορτογαλία, Ισπανία κ.λπ.) και θα πίεζε για πιο άμεση δράση την Ε.Ε. Αντί όλων αυτών, χάθηκε ο χρόνος, που είναι το πολυτιμότερο όπλο σε περιόδους κρίσης ή «πολέμου», με τα ασήμαντα μέχρι που η κυβέρνηση να χάσει την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία της και η χώρα την εμπιστοσύνη και την αξιοπρέπειά της, να προκληθεί το τσουνάμι, να επιβληθούν τα μέτρα από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, να μπει η οικονομία στην ύφεση και να οδηγηθούμε στο άμεσο μέλλον σε αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της εθνικής μιζέριας, και παρ' όλα αυτά, στην «ελεγχόμενη», όπως λέγεται, πτώχευση αφού το χρέος του 2020 θα βρίσκεται σε υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ, απ' ό,τι σήμερα.
Παρ' ότι είναι αργά, τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει, ακόμη και τώρα, στη λήψη τέτοιων μέτρων, εστιάζοντας σε όσους για δεκαετίες συγκέντρωσαν τον πλούτο παρανομώντας και φοροδιαφεύγοντας, να σταματήσει να στέλνει τον λογαριασμό στους έντιμους, τους φτωχούς και να μετατρέπει την Ελλάδα σε μια τριτοκοσμική χώρα εντός ή εκτός ευρωζώνης. *
Του Δημήτρη Μπουραντά
ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=170501
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
Η άποψη των Πανεπιστημιακών μας Δασκάλων
Ανοικτή Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΗΡΕΙΩΤΗΣ
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και οργή ακούσαμε τα νέα μέτρα, που αναγγείλατε εσείς και ο υπουργός των Οικονομικών την Κυριακή 2 Μαΐου 2010. Δεν θα κάνουμε κριτική στα νέα μέτρα, τα οποία θεωρούνται άδικα από τους περισσότερους έλληνες. Θα θέσουμε όμως ένα ερώτημα. Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Συνοπτικά, αυτά που προτείνουμε είναι τα εξής, πέρα φυσικά από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις παραχωρήσεις και τα άλλα έργα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, που εδώ και πολύ καιρό μελετώνται από εσάς, αλλά και την προηγούμενη κυβέρνηση.
1. Μειώστε τις αδικίες. Αρχίστε τις περικοπές από τους προνομιούχους έλληνες. Αλλά ποιοι είναι οι προνομιούχοι έλληνες; Όλοι αυτοί, οι οποίοι έχοντας μεγάλη διαπραγματευτική δύναμη και έχοντας απέναντί τους αδιάφορους πολιτικούς, πέτυχαν να αυξήσουν υπέρμετρα τις απολαβές τους. Στην κατηγορία αυτή προηγούνται οι βουλευτές, και οι εργαζόμενοι στην βουλή (με τους 16 μισθούς) και ακολουθούν οι δικαστικοί (οι περισσότεροι απλοί πτυχιούχοι, που έχουν τετραπλάσιες αποδοχές από τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης), οι εφοριακοί, οι τελωνιακοί κλπ. Για τον λόγο αυτό, βάλτε πλαφόν (οροφή) στις πάσης φύσεως ετήσιες απολαβές των βουλευτών, των υπουργών, και όλων όσων επικουρούν το έργο τους στη Βουλή ή στα γραφεία τους (υιούς, θυγατέρες, αδελφούς, ανιψιούς, κλπ.), καθώς και όλων των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων, τις 36.000 ευρώ μικτά (δηλαδή 3.000 ευρώ το μήνα).
Μην μπερδεύεστε με τις καθαρές απολαβές, που κάποια golden boys και της δικής σας κυβέρνησης, σκόπιμα αναφέρουν στον τύπο για να καλύψουν τις εξωπραγματικές, για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα, απολαβές τους. Τα μικτά εισοδήματα λένε την αλήθεια. Το ίδιο πλαφόν πρέπει να βάλλετε και σε όλους τους άλλους προνομιούχους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, καθώς και όλων των επιχειρήσεων, που το ελληνικό δημόσιο είναι μέτοχος (πχ. ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ, κλπ).
Όποιος δεν θέλει να δουλέψει με τις απολαβές αυτές στο δημόσιο, ο δρόμος του ιδιωτικού τομέα είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα. Ουδείς πρέπει να τους εμποδίσει (μάλιστα μπορεί να τους προσφερθούν και ηθικά κίνητρα – όχι φυσικά οικονομικά, όπως γινόταν στο παρελθόν) να μεταπηδήσουν στον ιδιωτικό τομέα για να μεγαλουργήσουν και να καταξιωθούν εκεί.
2. Η αποχώρηση από την χώρα των παράνομων οικονομικών μεταναστών θα αποκαλύψει νέες θέσεις εργασίας, τις οποίες θα καλύψουν οι συνεχώς αυξανόμενοι άνεργοι έλληνες. Επιπλέον, η αποχώρηση των οικονομικών μεταναστών θα ανακουφίσει και τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς θα μειωθεί η ζήτηση των υπηρεσιών τους (όπως πχ. των μέσων μαζικής μεταφοράς, των νοσοκομείων, της αστυνόμευσης κλπ).
3. Κόψτε τις σπατάλες. Για παράδειγμα, κάθε υπουργείο πρέπει να περιορίσει τις δαπάνες του κατά 20% για το τρέχον έτος. Ο έλεγχος για την επίτευξη του στόχου θα γίνεται κάθε τρίμηνο. Αν το υπουργείο δεν έχει πετύχει τον στόχο του, τότε η ηγεσία του (υπουργός, υφυπουργός, γενικοί γραμματείς κλπ) θα πρέπει να απολύεται αυτοδίκαια.
4. Μειώστε τις τιμές. Όλες οι επιχειρήσεις, που πωλούν αγαθά στην Ελλάδα, θα πρέπει να υποχρεωθούν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να δηλώνουν εγγράφως στο Υπουργείο Οικονομίας, ότι δεν πωλούν τα προϊόντα τους αυτά ή παρεμφερή (δηλαδή με άλλες συσκευασίες) σε χαμηλότερες τιμές σε χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης ή εάν το κάνουν να εξηγήσουν διεξοδικά (δηλαδή με στοιχεία), γιατί το κάνουν αυτό. Η υπεύθυνη δήλωση θα υπογράφεται από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο ή τον Γενικό Διευθυντή της επιχείρησης. Σε περίπτωση, που αρνηθούν να δώσουν τα στοιχεία ή δεν κριθούν ικανοποιητικές οι εξηγήσεις τους, θα τιμωρούνται με βαριά πρόστιμα. Επιπλέον, θα πρέπει να διαλυθούν τα διάφορα καρτέλ, που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία. Είναι γνωστό, ότι στην Ελλάδα 2-3 επιχειρήσεις κατέχουν το 80% της εμπορίας και διακίνησης του κάθε αγαθού. Εάν δεν θέλετε να μειώσετε το μέγεθος τους (για να έχουν το μέγεθος, που είναι απαραίτητο να ανταγωνίζονται τους ξένους – επιχείρημα μάλλον αμφιλεγόμενο), να ελέγξετε τη δράση τους (δηλαδή να μην χρεώνουν υπερβολικά τους έλληνες καταναλωτές).
5. Εξαλείψτε ή μειώστε τους «ενδιάμεσους» στη διακίνηση και εμπορία των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, θέμα που έχει συζητηθεί ήδη από πολλούς.
6. Αναπτύξτε την οικονομία. Αυτό δεν μπορείτε να το επιτύχετε εσείς κύριε Πρωθυπουργέ, διότι «δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για σάλιο», όπως ανέφερε κάποιος από τους υπουργούς σας. Κατά συνέπεια καλέστε τους έλληνες και ξένους επενδυτές, να επενδύσουν σε τομείς, που η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς και σ’ εκείνους με πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Τέτοιοι είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία, η αιολική και ηλιακή ενέργεια, καθώς και το ανθρώπινο δυναμικό (η Ελλάδα έχει πολλούς επιστήμονες, οι οποίοι υποαπασχολούνται ή ετεροαπασχολούνται). Εάν προσθέσετε την παιδεία και τις υποδομές (δρόμους, λιμάνια κλπ), τότε έχετε τους κλάδους, που θα πρέπει να επικεντρωθεί η προσοχή σας. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεστε ένα μόνο νόμο, που δημιουργεί ένα γραφείο (κάτι σαν ΚΕΠ), που θα αναλαμβάνει μέσα σε μια εβδομάδα να καλύψει όλες τις γραφειοκρατικές αποφάσεις και συγχρόνως ο νόμος αυτός θα καταργεί όλους τους άλλους, που εμποδίζουν την υλοποίηση των επενδύσεων αυτών. Περιττό φυσικά να σας αναφέρουμε ότι για να γίνουν ελκυστικές οι επενδύσεις αυτές, στο σημείο που έχει φτάσει η ελληνική οικονομία, η μόνη περίπτωση είναι να προσφερθεί μηδενική (ή σχεδόν μηδενική) φορολόγηση κερδών για περίοδο τουλάχιστον δέκα ετών.
7. Εξαλείψτε την παράλογη πρακτική των εργατικών συνδικάτων. Κάθε τρεις και λίγο κάποιοι συνδικαλιστές κλείνουν το κέντρο της Αθήνας, τα λιμάνια και εμποδίζουν όσους θέλουν να εργαστούν. Αυτή η πρακτική πρέπει να σταματήσει με κάθε νόμιμο τρόπο.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν δεν πάρετε τα προτεινόμενα μέτρα, τότε πολύ σύντομα, φοβόμαστε – μέχρι ίσως τον Οκτώβριο το αργότερο – ότι μπορεί να υπάρχουν κοινωνικές αναταραχές και να απειλείται η σωματική ακεραιότητα των στελεχών σας. Δυστυχώς για εσάς θα είστε η διέξοδος της οργής του ελληνικού λαού.
Πάρτε τα μέτρα αυτά τώρα. Πάρτε τις αποφάσεις σας τώρα, γιατί αργότερα θα είναι πολύ αργά. Οι καιροί ου μενετοί.
Δημήτρης Βασιλείου
Καθηγητής Τραπεζικής Διοίκησης
Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
Νικόλαος Ηρειώτης
Αναπληρωτής Καθηγητής Λογιστικής
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το Βήμα ONLINE, Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=337944&ct=6&dt=16/06/2010
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΗΡΕΙΩΤΗΣ
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και οργή ακούσαμε τα νέα μέτρα, που αναγγείλατε εσείς και ο υπουργός των Οικονομικών την Κυριακή 2 Μαΐου 2010. Δεν θα κάνουμε κριτική στα νέα μέτρα, τα οποία θεωρούνται άδικα από τους περισσότερους έλληνες. Θα θέσουμε όμως ένα ερώτημα. Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Συνοπτικά, αυτά που προτείνουμε είναι τα εξής, πέρα φυσικά από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις παραχωρήσεις και τα άλλα έργα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, που εδώ και πολύ καιρό μελετώνται από εσάς, αλλά και την προηγούμενη κυβέρνηση.
1. Μειώστε τις αδικίες. Αρχίστε τις περικοπές από τους προνομιούχους έλληνες. Αλλά ποιοι είναι οι προνομιούχοι έλληνες; Όλοι αυτοί, οι οποίοι έχοντας μεγάλη διαπραγματευτική δύναμη και έχοντας απέναντί τους αδιάφορους πολιτικούς, πέτυχαν να αυξήσουν υπέρμετρα τις απολαβές τους. Στην κατηγορία αυτή προηγούνται οι βουλευτές, και οι εργαζόμενοι στην βουλή (με τους 16 μισθούς) και ακολουθούν οι δικαστικοί (οι περισσότεροι απλοί πτυχιούχοι, που έχουν τετραπλάσιες αποδοχές από τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης), οι εφοριακοί, οι τελωνιακοί κλπ. Για τον λόγο αυτό, βάλτε πλαφόν (οροφή) στις πάσης φύσεως ετήσιες απολαβές των βουλευτών, των υπουργών, και όλων όσων επικουρούν το έργο τους στη Βουλή ή στα γραφεία τους (υιούς, θυγατέρες, αδελφούς, ανιψιούς, κλπ.), καθώς και όλων των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων, τις 36.000 ευρώ μικτά (δηλαδή 3.000 ευρώ το μήνα).
Μην μπερδεύεστε με τις καθαρές απολαβές, που κάποια golden boys και της δικής σας κυβέρνησης, σκόπιμα αναφέρουν στον τύπο για να καλύψουν τις εξωπραγματικές, για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα, απολαβές τους. Τα μικτά εισοδήματα λένε την αλήθεια. Το ίδιο πλαφόν πρέπει να βάλλετε και σε όλους τους άλλους προνομιούχους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, καθώς και όλων των επιχειρήσεων, που το ελληνικό δημόσιο είναι μέτοχος (πχ. ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ, κλπ).
Όποιος δεν θέλει να δουλέψει με τις απολαβές αυτές στο δημόσιο, ο δρόμος του ιδιωτικού τομέα είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα. Ουδείς πρέπει να τους εμποδίσει (μάλιστα μπορεί να τους προσφερθούν και ηθικά κίνητρα – όχι φυσικά οικονομικά, όπως γινόταν στο παρελθόν) να μεταπηδήσουν στον ιδιωτικό τομέα για να μεγαλουργήσουν και να καταξιωθούν εκεί.
2. Η αποχώρηση από την χώρα των παράνομων οικονομικών μεταναστών θα αποκαλύψει νέες θέσεις εργασίας, τις οποίες θα καλύψουν οι συνεχώς αυξανόμενοι άνεργοι έλληνες. Επιπλέον, η αποχώρηση των οικονομικών μεταναστών θα ανακουφίσει και τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς θα μειωθεί η ζήτηση των υπηρεσιών τους (όπως πχ. των μέσων μαζικής μεταφοράς, των νοσοκομείων, της αστυνόμευσης κλπ).
3. Κόψτε τις σπατάλες. Για παράδειγμα, κάθε υπουργείο πρέπει να περιορίσει τις δαπάνες του κατά 20% για το τρέχον έτος. Ο έλεγχος για την επίτευξη του στόχου θα γίνεται κάθε τρίμηνο. Αν το υπουργείο δεν έχει πετύχει τον στόχο του, τότε η ηγεσία του (υπουργός, υφυπουργός, γενικοί γραμματείς κλπ) θα πρέπει να απολύεται αυτοδίκαια.
4. Μειώστε τις τιμές. Όλες οι επιχειρήσεις, που πωλούν αγαθά στην Ελλάδα, θα πρέπει να υποχρεωθούν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να δηλώνουν εγγράφως στο Υπουργείο Οικονομίας, ότι δεν πωλούν τα προϊόντα τους αυτά ή παρεμφερή (δηλαδή με άλλες συσκευασίες) σε χαμηλότερες τιμές σε χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης ή εάν το κάνουν να εξηγήσουν διεξοδικά (δηλαδή με στοιχεία), γιατί το κάνουν αυτό. Η υπεύθυνη δήλωση θα υπογράφεται από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο ή τον Γενικό Διευθυντή της επιχείρησης. Σε περίπτωση, που αρνηθούν να δώσουν τα στοιχεία ή δεν κριθούν ικανοποιητικές οι εξηγήσεις τους, θα τιμωρούνται με βαριά πρόστιμα. Επιπλέον, θα πρέπει να διαλυθούν τα διάφορα καρτέλ, που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία. Είναι γνωστό, ότι στην Ελλάδα 2-3 επιχειρήσεις κατέχουν το 80% της εμπορίας και διακίνησης του κάθε αγαθού. Εάν δεν θέλετε να μειώσετε το μέγεθος τους (για να έχουν το μέγεθος, που είναι απαραίτητο να ανταγωνίζονται τους ξένους – επιχείρημα μάλλον αμφιλεγόμενο), να ελέγξετε τη δράση τους (δηλαδή να μην χρεώνουν υπερβολικά τους έλληνες καταναλωτές).
5. Εξαλείψτε ή μειώστε τους «ενδιάμεσους» στη διακίνηση και εμπορία των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, θέμα που έχει συζητηθεί ήδη από πολλούς.
6. Αναπτύξτε την οικονομία. Αυτό δεν μπορείτε να το επιτύχετε εσείς κύριε Πρωθυπουργέ, διότι «δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για σάλιο», όπως ανέφερε κάποιος από τους υπουργούς σας. Κατά συνέπεια καλέστε τους έλληνες και ξένους επενδυτές, να επενδύσουν σε τομείς, που η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς και σ’ εκείνους με πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Τέτοιοι είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία, η αιολική και ηλιακή ενέργεια, καθώς και το ανθρώπινο δυναμικό (η Ελλάδα έχει πολλούς επιστήμονες, οι οποίοι υποαπασχολούνται ή ετεροαπασχολούνται). Εάν προσθέσετε την παιδεία και τις υποδομές (δρόμους, λιμάνια κλπ), τότε έχετε τους κλάδους, που θα πρέπει να επικεντρωθεί η προσοχή σας. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεστε ένα μόνο νόμο, που δημιουργεί ένα γραφείο (κάτι σαν ΚΕΠ), που θα αναλαμβάνει μέσα σε μια εβδομάδα να καλύψει όλες τις γραφειοκρατικές αποφάσεις και συγχρόνως ο νόμος αυτός θα καταργεί όλους τους άλλους, που εμποδίζουν την υλοποίηση των επενδύσεων αυτών. Περιττό φυσικά να σας αναφέρουμε ότι για να γίνουν ελκυστικές οι επενδύσεις αυτές, στο σημείο που έχει φτάσει η ελληνική οικονομία, η μόνη περίπτωση είναι να προσφερθεί μηδενική (ή σχεδόν μηδενική) φορολόγηση κερδών για περίοδο τουλάχιστον δέκα ετών.
7. Εξαλείψτε την παράλογη πρακτική των εργατικών συνδικάτων. Κάθε τρεις και λίγο κάποιοι συνδικαλιστές κλείνουν το κέντρο της Αθήνας, τα λιμάνια και εμποδίζουν όσους θέλουν να εργαστούν. Αυτή η πρακτική πρέπει να σταματήσει με κάθε νόμιμο τρόπο.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν δεν πάρετε τα προτεινόμενα μέτρα, τότε πολύ σύντομα, φοβόμαστε – μέχρι ίσως τον Οκτώβριο το αργότερο – ότι μπορεί να υπάρχουν κοινωνικές αναταραχές και να απειλείται η σωματική ακεραιότητα των στελεχών σας. Δυστυχώς για εσάς θα είστε η διέξοδος της οργής του ελληνικού λαού.
Πάρτε τα μέτρα αυτά τώρα. Πάρτε τις αποφάσεις σας τώρα, γιατί αργότερα θα είναι πολύ αργά. Οι καιροί ου μενετοί.
Δημήτρης Βασιλείου
Καθηγητής Τραπεζικής Διοίκησης
Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
Νικόλαος Ηρειώτης
Αναπληρωτής Καθηγητής Λογιστικής
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το Βήμα ONLINE, Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=337944&ct=6&dt=16/06/2010
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Καιρός για αυτοκριτική
Οι μεγάλες αλλαγές είναι μια διαδικασία η οποία περνά μέσα απο μια αλληλουχία πολλών βημάτων. Όμως όπως γίνεται και με όλες τις άλλες πράξεις μας, τα πάντα ξεκινούν απο ένα και απλό πρώτο βήμα. Πριν κάνουμε την πρώτη σκέψη για το ποιός πρέπει να κάνει αυτό το πρώτο βήμα ας ζητήσουμε τη γνώμη του....καθρέφτη μας.
Ας αρχίσουμε λοιπόν την αυτοκριτική μας. Ας ξεχάσουμε όλους όσους μας βολεύει ή θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουν την αποκλειστικότητα στις ευθύνες και ας ξεκινήσουμε από το είδωλο μας.
Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες έχω λιγότερο ή περισσότερο εστιάσει στο ατομικό μου συμφέρον στην ατομική μου ευμάρεια. Σπανίως έχω κάνει την αυτοκριτική μου με τρόπο ειλικρινή.
Ελάχιστες φορές έχω καθίσει να αναλογιστώ τις άμεσες αλλα΄και τις μακροχρόνιες συνέπειες των πράξεων μου. Λίγες επίσης φορές υπολόγισα την δύναμη των συγκοινωνούντων δοχείων στις επιλογές μου.
Πιο σπάνια έχω αφιερώσει χρόνο να φιλτράρω τα εισερχόμενα μηνύματα και τις αντιδράσεις μου σε αυτά μέσα απο το πρίσμα των δικών μου αξιών και πιστεύω.
Ξεκινώ απο σήμερα και Βάζω κάποιες ακόμα δύσκολες ερωτήσεις στον εαυτό που που καιρό τώρα τριβελίζουν τη σκέψη μου:
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάθισα μόνος μου να συζητήσω να προκαλέσω και να αναμετρηθώ με τον ευατό μου;
Πότε κάθισα να αναλογιστώ για ποιό λόγο έχει συμβεί το δικό μου πέρασμα απο αυτή τη ζωή; Τι θα ήθελα να έχω αφήσει με το πέρασμα μου;
Σε ποιούς συνανθρώπους μου μπορώ να φανώ περισσότερο χρήσιμος και λιγότερο ευχάριστος;
Πότε ήταν η τελευταια φορά που είπα στον εαυτό μου "να οδηγήσω μια διαδρομή με το αυτοκίνητο μου και να τηρήσω τον ΚΟΚ χωρίς να εκνευριστώ και χωρίς να προκαλέσω εκνευρισμό;
Ποιά ήταν η τελευταία φορά που παραχώρησα τη θέση μου σε κάποιους που το είχαν περισσότερη ανάγκη;
¨πότε σήκωσα το τηλέφωνο για να πώ ευχαριστώ παρακαλώ, συγγνώμη ή σ'αγαπώ;
Ας αρχίσουμε λοιπόν την αυτοκριτική μας. Ας ξεχάσουμε όλους όσους μας βολεύει ή θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουν την αποκλειστικότητα στις ευθύνες και ας ξεκινήσουμε από το είδωλο μας.
Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες έχω λιγότερο ή περισσότερο εστιάσει στο ατομικό μου συμφέρον στην ατομική μου ευμάρεια. Σπανίως έχω κάνει την αυτοκριτική μου με τρόπο ειλικρινή.
Ελάχιστες φορές έχω καθίσει να αναλογιστώ τις άμεσες αλλα΄και τις μακροχρόνιες συνέπειες των πράξεων μου. Λίγες επίσης φορές υπολόγισα την δύναμη των συγκοινωνούντων δοχείων στις επιλογές μου.
Πιο σπάνια έχω αφιερώσει χρόνο να φιλτράρω τα εισερχόμενα μηνύματα και τις αντιδράσεις μου σε αυτά μέσα απο το πρίσμα των δικών μου αξιών και πιστεύω.
Ξεκινώ απο σήμερα και Βάζω κάποιες ακόμα δύσκολες ερωτήσεις στον εαυτό που που καιρό τώρα τριβελίζουν τη σκέψη μου:
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάθισα μόνος μου να συζητήσω να προκαλέσω και να αναμετρηθώ με τον ευατό μου;
Πότε κάθισα να αναλογιστώ για ποιό λόγο έχει συμβεί το δικό μου πέρασμα απο αυτή τη ζωή; Τι θα ήθελα να έχω αφήσει με το πέρασμα μου;
Σε ποιούς συνανθρώπους μου μπορώ να φανώ περισσότερο χρήσιμος και λιγότερο ευχάριστος;
Πότε ήταν η τελευταια φορά που είπα στον εαυτό μου "να οδηγήσω μια διαδρομή με το αυτοκίνητο μου και να τηρήσω τον ΚΟΚ χωρίς να εκνευριστώ και χωρίς να προκαλέσω εκνευρισμό;
Ποιά ήταν η τελευταία φορά που παραχώρησα τη θέση μου σε κάποιους που το είχαν περισσότερη ανάγκη;
¨πότε σήκωσα το τηλέφωνο για να πώ ευχαριστώ παρακαλώ, συγγνώμη ή σ'αγαπώ;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)